You = Loved

(Scroll down for English translation)

Daniel zat in de ellende. Een Engel kwam, raakte hem aan en sprak de mooie woorden אִישׁ־חֲמֻדֹ֛ות = man van grote waarde, man van hoge achting, man die diep geliefd en gewenst is….

God wou dat Daniël wist hoe Hij over hem dacht, dwars door alle omstandigheden heen. Hij liet Daniel weten dat hij moest volhouden, sterk moest zijn want er zou nog meer ellende komen. Maar Daniel mocht weten dat het allemaal paste in Gods plan en dat Hij de boel onder controle had! En Daniel voelde zich gesterkt door deze boodschap en aanraking.

Wanneer jij jouw gevechten in het leven in de ogen kijkt: weet je gesterkt in de wetenschap dat God je intens liefheeft. Hij vindt je waardevol. Je bent door Hem gewenst. En dwars door alle ellende heen laat Hij je weten ‘Ik heb het onder controle’. Weet je door Hem gesterkt!

An angel spoke to Daniël… He touched him and spoke the beautiful words אִישׁ־חֲמֻדֹ֛ות = man of great value (to God), man of high esteem, man that is desirable, man greatly loved.

God wanted Daniel to know he was treasured, that he was of great value to Him… greatly loved. And he wanted him to be strong and of good courage for a war was at hand. But God wanted Daniel to know it was all part of the bigger plan. And God was in control.

When you fight battles in your life, know God is always in control. Walk His ways, fight on His behalf only and know yourself as a treasured, greatly loved child of Him!

More like this? Follow me on instagram!

Death & worship

(Nederlandse vertaling onder de Engelse tekst!)

David’s innocent newborn died… the Hebrew word מוּת says ‘executed’ or ‘dead as penalty’. God executed a baby. And David arose, went into the house of the Lord and worshiped… The Hebrew word here is שָׁחָה and stands for bowing down, or to prostrate oneself before a superior… so David didn’t arose to start singing in a happy clappy way of worshiping. He didn’t instantly shake of his sadness or grief… but he did instantly acknowledge that even in this harsh, almost cruel moment, God was his superior and deserved his honor and homage.

God’s innocent son also died because of the sin of others. Harsh and cruel so it seems. But only that way sins could be forgiven.

So this advent I want to remind myself to honor God as my superior and to bring Him homage, even when life seems cruel and harsh.

Bible journaling; I tried to draw my niece Jedidjah – because on this page in my bible Solomon is called this way. But the portret totaly failed. So I painted the page in these brownish colors to start over again. But then my heart was reading and listening to the depts of His words again and I only could write these words…

David had overspel gepleegd en als straf ligt zijn pasgeboren zoontje op sterven. Het Hebreeuws spreekt bij ‘sterven’ over executeren… God executeerd het kind vanwege de zonden van David. En wanneer David hoort dat het kind dood is, staat hij op en gaat naar de tempel om God te aanbidden. Het Hebreeuwse woord voor aanbidden moeten we niet vertalen in de zin van ‘zingen’ zoals dag in de kerk gedaan wordt: nee het staat voor diep neerbuigen voor een meerdere. Wat David doet is opstaan en erkennen dat God zelfs in dit harde zwaar verdrietige moment de Machtige is. David buigt en erkent dat God zijn meerdere is…. dat hij alles te accepteren heeft; ook het verdriet, lijden en de pijn.

God executeerde ook zijn eigen zoon voor de zonde van de mens. Alleen zo was het mogelijk dat de mens vergeven en zondenvrij gemaakt werd. Alleen zo was herstel van relatie mogelijk.

Deze advent wil ik gedenken dat ik – ook in zware en ogenschijnlijk onrechtvaardige tijden- Hem erken als mijn meerdere en voor Hem buig.

Meer journaling en gedachten als dit? Volg me op insta!

#atimeforeverything 

(Scroll down for English translation)  

Alles heeft zijn tijd…  Het nieuwe schooljaar is afgetrapt en alweer in volle gang. Dit jaar heb ik ruim 400 leerlingen die leuke en leerzame lessen van me hopen te krijgen en een aantal collega’s verwachten dat ik ze goed inwerk en coach.  De druk is dus flink opgevoerd, mijn werkdagen zijn lang en intensief en ook al heb ik me deze zomer flink staan voorbereiden: wanneer ik na een werkdag thuiskom voel ik me gesloopt. Echt, compleet gesloopt 🤢

Er was een tijd voor vakantie (en lang leve het onderwijs: ik had maar liefst 5 weken) en nu is het weer tijd om er flink tegenaan te gaan. Om mezelf een overspanning of tweede mega burn out te besparen is het echt belangrijk dat ik mijn rust neem. Dus poog ik veel te slapen (helaas is mijn slaapkwaliteit per definitie slecht – al sinds mijn tienerjaren) , is mijn huis niet zo schoon als ik zou willen en moeten mijn pubers wekelijks bijspringen qua koken.

Druk druk – ik ben veel te druk om NIET mijn stille tijd te nemen. Na een flinke werkdag doe ik dus alsnog mijn best om de tv nog even te laten voor wat het is, en me toch ff in God’s Woord te verdiepen. En het hoeft echt geen intense studie te zijn. 1 woord of 1 zin letteren of een simpele tekening is al genoeg want ik heb echt niet meer de puf om uren bezig te zijn. Sterker nog: 1 uur is eigenlijk al teveel. En voor wie denkt ‘hoe redt ze zo een tekening binnen 1 uur?’ : grafietpapier! Zelfs de grootste kunstenaars gebruikten truukjes dus waarom zou ik (jij) dat niet mogen doen? Op dagen dat ik weinig puf heb kies ik een leuke foto uit op internet, trek ik de hoofdlijnen (voor een deel) over en ga van daaruit verder. Ik weet dat ik het zonder ook kan, maar daar neem ik de tijd niet voor. Ik ben ervan overtuigd dat God me liever elke dag eventjes ontmoet dat maar eens in de zoveel tijd. Liever ziet hij me regelmatig in mijn chaotische huishouden na een wat minder gezonde en snel in elkaar geflanste maaltijd met een lekker kopje koffie om gewoon even samen te zijn dan slechts nu en dan omdat ik continue bezig ben met werken, het bijhouden van een superclean huishouden en het maken van culinaire gerechten die een koning waardig zijn (maar die nooit uitgenodigd is)…

Je hebt geen dure workshops ‘by the best’ nodig om te starten met journalen. Want het gaat God niet om het resultaat! Het gaat Hem om het proces; om het samen zijn, het samen kliederen, zelfs het samen lachen om hoe weinig artistiek iets eruit kan zien maar intussen vooral genieten van hoe gezellig je het samen hebt! (En hiermee zeg ik niet dat workshops fout zijn! Ze zijn vooral leuk, helpen je op het artistieke vlak even wat verder zodat je ZELF wat tevredener kan zijn en het biedt je vooral ook de kans om het optrekken met God te delen met anderen; wat erg waardevol kan zijn. Maar je hebt ze niet nodig om te kunnen starten met journalen!)

God wil je ontmoeten. En als je dan wat minder leuke tekeningen hebt, of je maakt gebruik van truukjes: so be it! Kopieer, traceer, knip, plak, gebruik (free) printables, speel met kleur, washitape of verf en: foefel 😅!

Hij wil bij jou op de thee, tijd met je doorbrengen. Dus stop met uitstellen en zet de deur open. In al je imperfectionisme: geniet van het samenzijn met Hem en wacht niet tot je uren de tijd hebt: die kwartiertjes tussendoor zijn Hem ook bijzonder waardevol!

En als je niet zoveel eisen stelt aan je kunst en kunnen: dan is er altijd wel even tijd…  #allesheeftzijntijd

(Volg mij en lucinde op insta voor meer foto’s en gedachten in dit thema!)

 

(please note: English isn’t my native language so when I make huge spelling or grammar mistakes please contact me 😅) 

There’s #atimeforeverything. A new school-year already began. This year over 400 students expect me to teach them well and several new colleagues expect me to mentor them. So the pressure is up, the days are long and though I prepared myself weeks in advance, these first weeks are hard. I’m exhausted when I come home (I have a headache for days now). There was a time for vacation and now is a time to work hard. But after a hard day at work there is a time to take rest. So To keep my sanity I sleep a lot, don’t clean my house as it should be cleaned and I asked my teenagers to cook twice a week. 
Busy, busy, I’m way too busy NOT to take my time with God. So at the end of a busy day there is a time for me to read and journal. No I don’t journal hours at the time and not every day. And to be completely honest I mostly prefer to do my #biblejournaling in less than an hour. And before you think I’m such an artist that I can draw these in such a short time: I cheat! I love tracing-paper 😱

When it comes to meet my heavenly father I like to think He prefers to meet me on a daily basis in a messy house after a not so exquisite dinner with art that’s not completely homemade but was meant to welcome Him into my heart instead of inviting Him over just once in a while, in a perfectly cleaned mansion with perfectly balanced dinners fit for kings and queens and with art I only made after multiple workshops by the best so it is completely state of the art. 

He just wants to meet me. Have relation with me. Wants me to feel at home with him. So I cheat. (Not always but often enough!) And when you are busy keeping work, life, kids and sanity all together: you should cheat too! 

So stop thinking you have to create everything yourself and it has to be beautiful in YOUR eyes. Cheat! Trace, cut and past, letter a single word, imitate others, use (free) printables … but make sure to meet Him! 

There is a time for everyting – but there’s always time to meet your Lord. 

(Follow me or Lucinde on insta for more pictures and thoughts on the #atimeforeverything theme) 

#Woordvrouw – Gebed voor tekentalent – The drawing-skill-prayer ??

(Scroll down for English translation)

notabouttheart2Tekenen, dat is nog echt wel een dingetje voor veel bible journalers… Het niet kunnen tekenen is sommigen een doorn in het vlees. Want er zijn er zoveel die zulke prachtige maaksels creëren; dat wil je zelf ook! Maar hoe maak je nou zoiets prachtig in je bijbel wanneer een stickpoppetje je al ingewikkeld lijkt?

Lieve dames en heren, laten we hier even heel duidelijk over zijn: Ik kan totaal niet zingen. Jarenlang heb ik verlangend naar een prachtige zangstem maar daar was ik nu eenmaal niet mee gezegend. Op zondag doe ik dus geen poging om zelf op dat podium te staan maar laat ik me, met de rest van de kerkgangers, leiden door het zangteam wat wél gezegend is met zangtalent (hopen we dan :P) Iedereen mag meezingen, maar niet iedereen beklimt dat podium. En al lang niet iedereen verzint zelf al die prachtige liedjes. De één zingt wat harder dan de ander, en sommigen zingen af en toe bewust even een paar toontjes lager omdat het anders echt kraaienvals is, sommige nummers nodigen de één uit om uit volle borst mee te zingen en een ander is bij dat nummer juist liever stil en ingetogen. Niet iedereen zingt graag Engels en anderen vinden die taal veel lekkerder klinken… En in mijn geval: ik zing niet, althans, niet in de buurt van anderen. Ik krijg geen noot door m’n keel. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet genieten kan van muziek. Of dat ik de woorden niet in gedachten kan uitspreken …  In de kerk draait het ook niet om het zingen op zich: het gaat om het gezamenlijk grootmaken van God.

Zo is het ook met tekenen. Voor een deel kan je veel leren qua techniek, maar voor een deel is het ook ‘gevoel’. Jezelf vergelijken met ‘de zangleiders’ of liedjesschrijvers onder de biblejournalers is niet eerlijk. Wanneer tekenen je ding niet helemaal is: laat je dan vooral leiden door het talent van een ander; sta toe dat ze je af en toe ‘een nieuw lied’ (techniek) aanleren en voel geen schroom om één en ander na te doen, of om gebruik te maken van sjablonen en tutorials. Wees niet teleurgesteld omdat je het net wat minder lijkt te doen dan de ander!

Aan de afgewerkte tekening van een ander kan je niet zien hoeveel moeite het kostte, hoe vaak de ander moest oefenen voor hij of zij dit kon, of hoeveel mislukte tekeningen er aan vooraf gingen, en al helemaal niet of de hartsgesteldheid erbij hetgeen is wat God verlangt. Je vergelijkt een kinderstemmetje niet met een volwassen stem en een man verwijt je niet dat hij geen sopraanstem heeft. En hé … als je in de kerk staat: kijk jij de mensen naast je erop aan als ze een lied niet kennen? Erger je je aan dat kind wat uit volle borst en met alle liefde meezingt maar er qua toon echt naast zit? Of ben je zelf bezig met meezingen en God grootmaken?

 

Heel veel valt te leren in het bible journalen, en bible journalen is VEEL meer dan alleen maar tekenen of handletteren… het is spelen met woorden, met kleuren met materialen en vormen… allemaal met het doel: God grootmaken.

Binnenkort (1mei) starten we met de #woordvrouw bible journaling challenge. Met elke overdenking zullen we ook een voorbeeld laten zien van hoe je het zou kunnen uitwerken. We geven ideetjes en soms technieken om te oefenen. Natuurlijk mag je je eigen creativiteit de loop laten gaan. Maar je mag je ook prima laten leiden. Het gaat erom dat we samen God groot maken met onze creativiteit. En dat de één een tekenwonder is en de ander prachtige dingen maakt met stickers en weer een ander ‘gewoon’ imiteert maakt niet uit. Het gaat om het SAMEN grootmaken.

#Gebedspunten

  • Dat je tevreden bent met je eigen talent.
  • Dat je de vrijheid ervaart om al dan niet technieken te proberen maar jezelf niet vergelijkt met een ander.
  • Dat je niet teveel focust op de eisen die je aan jezelf stelt maar je kan richten op waar het echt om draait. Het gaat om je hartgesteldheid!

notabouttheartDrawing, or to be more precise not being able to draw; that’s really a big
thing for many of us bible journalers … to some it’s really a thorn in the flesh. How often do you get inspired by beautiful drawings someone else drew in their bible? When you spend time with God you really want it to look that way, don’t you? It’s more pleasing when you create something gorgeously, almost like it must please God more than just a stick figure, doesn’t it? But what if even a stick figure is way out of your league? We all know it doesn’t matter to God … but why do we?

Dear fellow journalers, let it be clear: I can’t sing. Really, not a note. For years I longed and prayed for a beautiful voice but God never provided. So, I never climb the stage in church, it hurts to say. But instead, along with the rest of the congregation, I allow the worship team to lead me.  They are gifted (we hope ;P)!  In church everyone is allowed to sing along. But not everyone can write a song that leads a whole congregation in awe and adoration to God. And even those who really have the voice of a nighingale aren’t always gifted with the talent to write or lead. One can sing relatively well when he sings a little louder, while another consciously has to sing a few tones lower, and a third prefers to sing quiet and subdued (or others prefer when he or she does). … And in my case; I don’t sing at all, at least, not when others can hear me. But that doesn’t mean I can’t enjoy the music or can’t express my worship in another way… In church it’s not about the singing in itself: it’s about magnifying God together, with or without a beautiful voice.

So like with singing, journaling isn’t about being very talented. You really don’t need to be a van Gogh.  Stop comparing yourself with the worship leaders or songwriters among the bible journalers. It’s not fair! Like worshiping in church it’s ok to let yourself be guided by those who can draw or are gifted with a creative mind; allow them to occasionally teach you ‘a new song’ (technique) and please, never hesitate to use free stencils, free printables, watch tutorials or to decorate with stickers … Do not feel disappointed because you seem to do less than another!
The finished drawing doesn’t show how much effort it took, or how often the eraser was used, or how much practice was needed and it certainly doesn’t say a thing about the condition of heart it was created with!

You don’t compare a child’s voice with a mature one. And you can’t accuse a man for not being able to sing like a soprano. And hey … if you’re in the church, do you keep an eye on those who don’t know the song? Or are you occupied with that child that sings wholeheartedly but really off-key?  Or are you worshiping God yourself?

This equation can teach us a lot about our motivation to journal. Bible journaling is so much more than drawing. It’s about writing down your prayers, playing with colors and materials, it’s about shapes and hand-lettering… but most of all: it’s about bringing glory to God!

May 1st we’ll start the #31daysofbiblicalwomen bible journaling challenge. With each devotional we will offer you an idea to journal it. We provide a few tutorials, some techniques to practice and of course several free drawings you can color or trace into your bible or notebook. You can choose to draw yourself or to just copy (by the way: copying is a timesaver if you’re in lack of anything) The goal of this challenge is to exalt God together through our creativity.   And it really, really doesn’t matter if one has ‘the drawing skills’ while others decorate with stickers, cutouts or stamps. It’s about glorifying God TOGETHER.

#Pray
• That you are happy with your own God given talent.
• That you won’t compare yourself with others.
• That the challenge will focus you on what really matters: Worshiping God through bible journaling. 

(Feel free to share or use content but   please handle the credits with care and always link properly 😅) 

#Woordvrouw – tijd (nood) voor een giveaway – Lack of time?

(Scroll down for English translation!)

giveaway1Waar haal je de tijd vandaan voor (weer) een challenge? Ok, er zijn zat christenen die gewend zijn om elke dag trouw uit de bijbel te lezen, maar lang niet iedereen… Wanneer je én een baan, én een sport, én kinderen, én vrijwilligerswerk als ballen in de lucht moet houden, dan is bijbellezen niet iets wat elke dag uitgebreid op je menu staat. En een creatieve challenge al helemaal niet.

Of wel?

Tijdnood zit niet altijd alleen maar in een gebrek aan minuten …

Wil je iets dan vind je wegen, wil je iets niet dan vind je smoesjes. Auwch – die doet pijn.  Die is veel te hard neergezet. Of niet?

Meedoen aan welke challenge dan ook betekent niet dat je alles MOET doen. Het betekent ook niet dat hetgeen je wel doet PERFECT moet zijn. In heel veel opzichten valt er tijdswinst te behalen. Tijdnood zit hem soms meer in je handelen dan in je uren.

Hoe bespaar je tijd zodat het meedoen minder of geen ‘druk’ levert?

  • Zet het overzicht van de challenge en een gratis bijbelapp in je smartphone. Wanneer je in de file staat,  bij de tandarts of zwemles moet wachten, of even lunchpauze hebt: lees dan in een paar minuten het bijbelgedeelte van de dag.
  • Zorg dat je je abonneert op deze blog (druk rechts onder het menu op ‘volg Sara Lindenhols of scroll hélemaal naar beneden; daar kan je ook je mail achterlaten. ), dan krijg je elke dag de overdenking via een link in je mail. Dat scheelt ‘zoeken’. De overdenking lezen kost je misschien 5 minuten (ok, soms ietsie langer als je wat trager leest).
  • Wanneer je de overdenking gelezen hebt kan je in verloren minuutjes tussendoor erover nadenken. Of ga op je werk een x extra naar wc. Ga dan op de deksel zitten, adem een keer rustig in en uit en denk 1 minuut na over 1 vraag… (daarna uiteraard weer keihard aan de slag voor de baas!)
  • Creatief uitwerken hoeft niet lang te duren: alleen de kerntekst, of slechts 1 woord in mooie letters neerzetten maakt al dat je brein ermee aan de slag gaat. Dat is op zich al genoeg! Dit hoeft niet in je bijbel, het  kan ook in een notitieboekje! Wil je persé een leuke achtergrond: Gelatos of neocolors met een babydoekje uitwrijven geeft zeer snel een kleurrijk resultaat, jouw lettering erover en klaar. Wil je toch iets meer: er zullen regelmatig gratis sjablonen zijn die je in een handomdraai overtrekt. Jij maakt het zelf zo ingewikkeld als dat je zelf wil. JE HOEFT GEEN VAN GOGH TE ZIJN (of te worden)! Dus bespaar tijd in hoe ‘mooi’ het moet zijn. (God ziet je liever dagelijks met een bad hair day dan eens in het jaar opgedirkt 😉)
  • Wanneer je wel creatief wil zijn maar ook je gezin draaiend moet houden: sommige overdenkingen lenen zich ervoor om aan tafel voor te lezen. Ga dan daarna samen met je kids er iets bij tekenen, of draai wat extra sjablonen als kleurplaat voor ze uit.
  • Kies ervoor om in een notitieboekje te werken: als het dan snel ‘moet’ en je bang bent voor fouten of dat het niet mooi genoeg wordt, dan staat het in ieder geval niet in je bijbel. (als dat een geruststelling is). 🙂
  • Maar wat het beste werkt: Neem deze week eens je agenda erbij, neem daar echt even de tijd voor … kijk eens naar wat je de aankomende maand allemaal op het programma hebt staan. Op welke dagen vind je behalve de overdenking lezen ook dan eens 5 of 10 minuten om ook de tekst of een woord uit te schrijven? Wanneer heb je tijd om er echt wat meer bij te maken? Of … op dagen dat je echt geen tijd hebt: zet dan vooraf een streep door die dag in de challenge, dan heb je ook geen schuldgevoel omdat je geen tijd had.

Door vooraf goed na te denken over je tijdsbesteding en het in je agenda in te plannen krijg je vaak al wat meer ruimte. Wanneer je weet dat je op woensdag bijvoorbeeld altijd al tijd tekort komt : besluit dan vooraf om die dag niet met de challenge mee te doen.  Je kan ook besluiten om de challenge te spreiden over 2 of zelfs 3 maanden. (De blogs en hashtags blijven bestaan) Of kies ervoor om alleen de overdenkingen mee te lezen…

Een challenge blijft een challenge: een uitdaging. Wij dagen je uit … maar jij bepaalt je grens!  (Een beetje zoals de reclame zegt : De stok dat zijn wij, de lat die bepaal jij!) 🙂

Tip: overleg met God. Vertel Hem waarom je wel of niet wil meedoen, leg hem je (tijds)dilemma voor en vraag Hem je hierin te sturen en te motiveren naar Zijn wil. Van alles en iedereen weet Hij wat het beste voor je is, wat je aankan en wat niet. Doe boven alles deze challenge samen met Hem!

 

Om je aan te moedigen vandaag de eersgiveaway1-2te giveaway van deze challenge!

Shirley (lid van de Facebookgroep) heeft een prachtig pakketje samengesteld om ook jou aan te moedigen om  in je eigen tempo mee te doen. Thanks Shirley!

Ik voeg er zelf nog 35 kleurige minitabs, 6 vellen stevig tip-in papier van Marianne Design, wat verf en een kwastje aan toe!!

Dit leuke craftpakketje ligt al klaar en mist alleen nog een adres!
Kans maken op deze gevulde doos kan door op mijn instagram,  de bijbel journaling groep op facebook of op deze blog te reageren met ‘ik doe mee’.  (nogmaals, je bepaalt zelf hoe en hoevaak!)  Op alle 3 reageren verhoogt uiteraard je winkans 😉 (Helaas, deze keer alleen voor inwoners van NL)

Donderdagochtend aanstaande (08:00)  sluit de kans om te reageren.  De winnaar wordt in een reactie op deze blog bekend gemaakt en zo snel mogelijk op de hoogte gesteld en om zijn / haar adres in pb gevraagd. Het pakketje gaat dan uiterlijk vrijdag op de bus zodat je het nog ontvangt vóór de challenge begint.

Doe mee!!  UPDATE: deze giveaway is gesloten en de winnaar heeft het pakketje reeds in ontvangst! 

Morgen Zal lucinde een blog posten met haar motivatie 
voor deze challenge. Volg haar op www.lucilight.nl !

 

Sorry, English isn’t my native tongue, pardon my mistakes! 

Where do you get the time (again) to join a challenge? Ok, there are plenty of Christians who are used to read their bible every day faithfully, but not everyone … When you have a job, and try to swim, run or train a few times a week, have children, and volunteer … how do you keep the plate spinning?  Do you have time to read your bible ánd contemplate and pray?  Do you have time to do a challenge like this?

Do you?

But think about this: A lack of time is not always simply a lack of minutes

If you want something you’ll find a way , when you don’t you’ll find an excuse . Auwch –Did I really said that? 

Participating this challenge  does NOT mean you should do everything every day. It also does NOT mean that what you do has to be PERFECT. There is a lot of time to gain when you decide not to be perfect.

How do you save time?

  • Put the schedule of the challenge and a free bible-app on your smartphone. When you’re stuck in traffic, have to wait at the dentist, or when you are lunching: in a few minutes you can read the text of the day.
  • Make sure you subscribe to this blog (press on the right, under the menu ‘Follow Sara Lindenhols’), you get  a link in your email every day that saves you the time searching for the devotional. The reading might cost you about 5 minutes.
  • Think about te questions during the day, whenever you have a few spare minutes. (in traffic, when you peel potatoes …
  • Don’t try to be Van Gogh! Creativity doesn’t need a lot of time! Just handletter the most important word you read in the text or even a sentence.  Use stickers, or whatever you like,  You don’t need to draw!  Writing in itself is enough!  And when you really like to draw but want to save time in thinking what and how: use the free templates we offer! Trace them! You make the journaling as complicated as you want! So save time in how ‘beautiful’ it should be. (God prefers to see you on a  daily base with a bad hair day instead of once a year dressy 😉 same for your art!)
  • Let your kids join! Print an extra template for them to color! When they color you have the time to do the same! 
  • Choose to work in a notebook if you’re afraid of making mistakes in your bible. 
  • But what works best: Take time to ask God to help you and plan your ‘journaling moments’ in your agenda… By pre-thinking carefully your daily activities and when and how long you have time + schedule it in your calendar:  you might buy yourself some time! Or choose to join by just reading the devotionals… Or join every other day … Feel free!
  • Whatever you do, do it with Him! Remember bible journaling is about the journey, not the journal. It’s about the HEart, not the art! 

Tomorow Lucinde will post a blog on why she is looking forward to this challenge! During the challenge, every other day she will post the devotional! Give her a follow!

 

 

 

Boost jouw geestelijk leven én dat van een ander.

sneekpeek 3Ben jij iemand die (soms) nogal eens moeite heeft met stille tijd?

Vind je de bijbel niet altijd even interessant genoeg?

Heb je bij het bijbellezen (net als zoveel anderen) nogal moeite om de link naar nu te leggen?

Wat als je een gesprekje kon aanknopen met de kleindochter van de Samaritaanse vrouw? Of wat als je Obed zou kunnen uithoren over zijn moeder Ruth? Wat als je een gesprek tussen Bilah en Rachel zou kunnen afluisteren of even in het hoofd van Leah kon kruipen?  Wat zou je dan horen? Hoe zou je de bijbelverhalen dan lezen? Zou bijbellezen dan niet veel gemakkelijker en relaxter zijn? Wordt stille tijd niet ineens een stuk interessanter als de bijbel zich als een film voor je ogen afspeelt?

1 mei start ik hier  een 31daagse challenge. Elke dag staat een ander bijbelgedeelte centraal en komt er een korte overdenking over een vrouw uit de bijbel. En soms komen niet de vrouwen zelf aan het woord, maar stap je zomaar ineens terug in de tijd en krijgen we inderdaad de zoon of kleindochter, zus of vriendin aan de praat!

Bekende verhalen maar dan vanuit een heel ander, laagdrempelig perspectief.

Deze challenge maak ik uiteraard niet alleen. Lucinde zit in het complot en samen zijn we er qua voorbereiding druk mee bezig. Want behalve de overdenking willen we ook de creatievelingen elke dag aanspreken. Daarom koppelen we het aan bible journaling: bij elke tekst proberen we op een leuke manier iets in onze bijbel te ‘maken’. Wel op zo een manier dat het relatief gemakkelijk is om het na te maken. Zo word je bijbel ook nog eens een stuk kleurrijker. Maar wie dit stukje bible journaling liever ‘laat’ – ook prima 🙂

Dus: Wil je je geestelijk leven een boost geven?

Doe straks dan mee met de #Woordvrouw challenge! Dit kan alleen … maar het wordt leuker als je dit in een groep(je) doet. Dus nodig vooral dames en heren uit je omgeving (kerk, kring, familie, … ) uit om mee te doen (deel gerust dit bericht). Dan kun je elkaar stimuleren en bemoedigen.

Heb je niet echt mensen waarmee je dit samen kan / wil doen: meld je dan aan bij de bijbel journaling groep op facebook!

Meedoen doe je simpelweg door deze blog of mijn insta te volgen. Ergens eind april plaatsen we een overzicht van welke bijbelgedeelten er elke dag aan bod komen. En vanaf 1 mei plaatsen we er elke dag een korte overdenking bij. Voor vragen: mail me gerust!

Op social media kan je ons vinden onder de hashtags 
#woordvrouw 
#bijbeljournalinggroep  
#31daysofbiblicalwomen.

Abram kukkelt van z’n sokkel… 

Stel je eens voor… op zeer onverklaarbare wijze krijg je ineens de stem van een jou vreemde Godheid te horen. En die stem draagt je op huis en haard te verlaten om naar een land te gaan – je hebt nog geen idee waar, hoe of wat- en die God belooft je dat als je gehoorzaamt dat je niet alleen dat land in eigendom krijgt, Hij zal je ook zegenen en je aanzien, status geven. …

Ben ik de enige waarbij alle nekharen overeind zouden gaan staan en het wantrouwen de lucht in zou schieten? Maar laat die stem nou zo overtuigend zijn dat je inderdaad alles inpakt, je hele huishouding op een stel kamelen hijst en op weg gaat richting het grote onbekende…

Een God die jou persoonlijk uitkiest als zijn ambassadeur… jouw nageslacht tot Zijn volk wil maken. Wat een eer.

Genesis 12 is er klip en klaar over; Abram doet wat God hem opdraagt en vertrekt. Wat een geloofsheld denk ik dan. Wat een ongelooflijk vertrouwen moet die man hebben gehad. Wat een geloof! Toch?
Nou, als je even verder leest kukkelt Abram van zijn sokkeltje hoor. Wanneer hij in Egypte komt vindt de Farao zijn vrouw blijkbaar zo aantrekkelijk dat Abram niet eens durft te zeggen dat ze getrouwd zijn. Bang voor z’n haggie (en dat van z’n Saraï) staat hij toe dat de Farao Saraï tot vrouw wil nemen. Waar was zijn geloof in God toen? Wat bleef er over van zijn vertrouwen toen de situatie ineens hagelijk werd?

Niet veel.
Maar God zet Abram niet aan de kant. Het menselijk falen is voor God blijkbaar geen reden om dan maar iemand anders uit te kiezen. Gebrek aan vertrouwen heeft Abram niet gediskwalificeerd voor de uitvoering van Gods plan: het plan om via 1 man en zijn nageslacht de wereld te bereiken met Zijn liefde.
Misschien moet ik daaraan denken wanneer ik weer eens twijfel aan mezelf en me afvraag wat God nou met mij kan aanvangen. 😅

God dacht aan jou!

Johannes 1Vroegâh, heul lang gelée, in mijn jonge(re) jaren snapte ik er geen hout van.

In het begin was het woord, en het woord was bij God en het woord was God. (NBV) 

Juist ja. Was ik de enige die hier geen touw aan kon vastknopen?

In aanloop naar Pasen probeer ik mezelf weer een keer door dit evangelie te worstelen. Wie me kent of mijn eerdere blogs las weet dat ‘ouderwets’ bijbellezen mijn ding niet meer zo is en dat het bible journaling ervoor in de plaats is gekomen. De afgelopen dagen was ik tussen de bedrijven door dus bezig met dit hoofdstuk; verschillende vertalingen en concordanties passeren dan de revue en mijn artistieke brein graaft naar mogelijke verbeeldingen bij de inhoud van dit bijbelgedeelte.

 

Iedereen die deze tekst leest snapt wel dat het belangrijkste woord in deze zin ‘Woord’ is. Maar wat bedoelt Johannes er in hemelsnaam mee? Nou, Johannes schreef in het Grieks en het Griekse woord voor woord is Logos. Maar zoals wel vaker het geval is, is de reikwijdte van dit woord veel breder dan dat de vertaling doet vermoeden.

Logos zou je ook kunnen vertalen met een gedachte, een idee of zelfs het gesprokene

In de griekse filosofie kwam logos veel voor omdat men ervan overtuigd was dat alles – voor het daadwerkelijk bestond, al bestond in de gedachte. Vergelijk het met het willen bouwen van een huis: nog voor het gebouw er staat, bestaat het huis al in de gedachte van de maker ervan; die weet hoe het eruit moet komen te zien.  De gedachte, het verstand, werd als zeer belangrijk beschouwd het was de bron van alle wijsheid… En dus werd redeneren (van gedachten wisselen door middel van woorden) een belangrijke bezigheid. Niet voor niets gebruikt Johannes dit ene woordje als ingang om het evangelie bij deze mensen te brengen.Want woorden, gedachten komen ergens vandaan…

In het begin was er de gedachte, en waar een gedachte is, is er een denker; God. En de gedachte was God zelf.

Ok, het eerste deel klinkt al logisch maar en de gedachte was God zelf ?? Voor dit gedeelte moet je de rest van de tekst lezen want daarin staat beschreven wat dat idee van God was.

In het begin was Gods zoon er al (Bijbel in gewone taal) 

Met deze ene zin begint Johannes aan de intense boodschap van Jezus’ komst. Hij laat zijn lezers weten dat Hij de zoon is van de grote Wijze. Jezus is de vleesgeworden versie van de Denker door wie alles, ja de hele wereld, ontstaan is.  Alles wat je om je heen ziet, de hele aarde, is niet zomaar ontstaan, nee het is heel lang geleden een keer bedacht. Die bedenker noemen we God. En God werd mens onder de mensen om een relatie met ze aan te gaan.

En het mooist van al is dat Johannes in deze ene zin de hele boodschap van zijn evangelie gevangen heeft, nl.: toen God de wereld bedacht, dacht Hij aan jou.

Bible journaling: Op de foto kan je het niet heel goed zien maar de tekst is leesbaar gebleven (op sommige plekjes iets moeilijker maar wel alsnog leesbaar). Ik gebruikte een micronpen 005 en 01 en pastelpotloden van Bruynzeel Design. De L rand is washitape en aan de boven- en onderzijde heb ik minimaal gebruik gemaakt van inkt (Dew drops chalk ink)

Extra Noot: De bijbel in gewone taal is ‘slechts’ een interpretatie van de originele tekst, geen heel correcte woord voor woord vertaling. Maar then again: elke vertaling heeft met interpretatie te maken en maakt aan de hand daarvan eigen afwegingen.

 

Hoogbejaarde wellust in de bijbel

saraGeloven is niet easy. Sommige verhalen in de bijbel zijn namelijk zo ‘ongelooflijk’ – ik bedoel dit dan niet in de zin van geweldig maar eerder in de zin van ongeloofwaardig. (Oeps, dit is haast vloeken in de kerk, als je er niet tegen kan: klik nu weg!) 

Neem het verhaal van Abraham en Sarah: God had ze een groot nageslacht beloofd maar een kind kregen ze maar niet, laat staan een heel nageslacht. Pas toen Sarah heel oud was en ze al zoiets hadden van ‘we moeten de belofte misschien  maar figuurlijk opvatten’  kwamen er een stel vreemdelingen voorbij die vertelden dat ze alsnog zwanger zou worden.

We lezen er veel te vaak overheen, en vinden Sarah gelijk ongelovig of zelfs ondankbaar omdat ze lacht om deze boodschap. Maar weet je wel hoe oud Sarah was? NEGENTIG! Maak hier eens een plaatje van in je hoofd. Hoe zie je haar voor je? Sara was niet zomaar al enigszins op leeftijd, nee, ze was ronduit hoogbejaard. Wanneer je er verschillende vertalingen op naslaat lees je dat ze zichzelf als verwelkt of zelfs als versleten beschouwt. Geen wonder dat ze moet lachen wanneer ze dit hoort!

Ik, ik ben al lang en breed versleten! Denken ze nu werkelijk dat ik op mijn leeftijd nog zin in een nummertje heb? Waar moet ik de energie vandaan halen? Zo een oud mens als ik? En Abraham, wat dacht je zelf? Die is nog 10 jaar ouder, hij is al bijna 100 jaar, moet hij ‘m nog omhoog kunnen krijgen? Werkelijk? 

Maar ze wordt echt zwanger en krijgt een zoon. Hoe onmogelijk en ongeloofwaardig het allemaal ook leek, God kwam zijn belofte na. Niet via omstandigheden die meerdere mogelijke interpretaties hadden kunnen hebben maar via een tastbare, levensechte, letterlijk huilende en schijtende baby.   En wederom lachte Sarah. Maar deze keer niet uit ongeloof.

 

Hoe ongeloofwaardig sommige dingen ook lijken, ik hou me maar vast aan de gedachte dat bij God niets onmogelijk is.

 

 

(Bijschrijfbijbel: gebruik gemaakt van Micronpen 01 en pastelpotloden van Bruynzeel Design, afgewerkt met Spray Fixatief voor pastel.)

Change of face, place or pace

sara mobiel maart 2010 163Wanneer je bij jezelf ontdekt dat het vuur qua geloof  wat minder wordt heb je mogelijk nood aan “A change of face, place or pace”.

Een verandering van gezicht, plaats of pas. Soms heb je iets of iemand  nodig om je de juiste spiegel voor te houden, maar door iedere keer op dezelfde mensen te rekenen kan er gewenning optreden. Of soms (in mijn geval) kunnen (sommige) mensen -christenen zowel als ongelovigen – je juist afleiden van waar het in het geloof om draait. Af en toe daar verandering in aanbrengen is dus wijs.

Zo kan een verandering in plaats net zo een aanwakkerend effect hebben. Doe je stille tijd eens een keer geheel ergens anders. Bij wijze van zit je een keer aan de keukentafel ipv op de bank. Maar een keer in het bos of op het strand kan ook ontvlammend werken.

Wat voor mezelf het beste werkt is een verandering in pas. Even een ander ritme. Te vaak val ik in de kuil van haast-je-rep-je. Ben ik druk met werk, kinderen, huishouden of …. Een verandering in ritme, het inhouden van de tred waarmee ik aan alles voorbij loop is dan noodzakelijk om mijn vuur weer op te doen laaien. Dan is het tijd om te stoppen met lopen. Op mijn Heer te wachten, Hem weer voor te laten gaan en weer achter Hem gaan ipv voorop te rennen. Mij helpt het om te journalen in mijn bijbel. Gewoon al lezend tekenen. Het ontspant en motiveert me tegelijk.

Ik heb een aantal jaren qua geloof in de koelkast gezeten (op zich niet verkeerd hoor), het face-gedeelte hoeft voor mij niet zo (vooral niet in de kerk – sorry luitjes), qua plek zit ik het liefst op vakantie wat niet altijd kan en dus is mijn ritme heel belangrijk. Dus met regelmaat zit ik aan de keukentafel (toch weer die ‘place’) te tekenen.

Dit schilderij maakte ik jaren geleden (2008 als ik me niet vergis) maar is voor mij nog steeds actueel.

Hoe zit het met jouw liefde voor God? Heb jij nood aan “a change of face, place and pace?”

marcus 1015jeremia 4psalm 83

Omhoog ↑