Joyce Meyer. Elke zondagmorgen om 11 uur is ze te zien op family7. Ze is niet sterk qua theologie. Absoluut niet zelfs. Ze zal vast en zeker (onbedoeld) fouten maken in wat menig dominee ‘de rechte leer’ vindt. Toch heeft ze iets. Ze heeft een bepaalde vurigheid, een groot enthousiasme voor Jezus waarmee ze menigeen tot diep in de ziel weet te bemoedigen. Toch wordt ze door menig ‘theoloog’ afgekraakt tot op het bot omdat ze bijbels gezien zo zwak is…
Laat ik daar het volgende over zeggen: Bij ons in de kerk zit een wat oudere dame. Een dame die geen flauw benul heeft van wat ‘theologisch’ verantwoord is en wat niet. De meest simpele bijbelstudie is haar al vaak te hoog gegrepen en met enige regelmaat snapt ze geen drol van de preek. Maar de liefde waarmee ze dient, haar passie voor Jezus, haar hart voor Zijn kinderen is zo onwijs groot dat haar woorden vaak nog meer impact hebben dan welke preek dan ook. Zij reflecteert Jezus.
Er zijn ook mensen die prat gaan op bijbelstudie. Mensen die zelden of nooit tevreden zijn met de hoeveelheid ‘verdieping’ die wordt aangeboden. Gristenen die vele teksten gememoriseerd hebben en je in elke discussie met dogma’s om de oren zouden kunnen slaan. Wanneer domi vanaf de kansel dan een –in hun ogen- ongepaste oneliner verkondigt wachten ze soms de clou niet af, stampvoeten naar buiten, slaan met deuren of ze komen niet meer naar de samenkomst wanneer deze man ‘Gods’ het woord komt verkondigen. Ik zeg het ff kort door de bocht maar wat ze te zeggen hebben, wordt niet meer serieus genomen … Tot zover Jezus’ reflectie …
En dan was er op facebook een – in mijn ogen- jammerlijke discussie met vooral veel ruis. Joyce zou teveel geld vanuit haar bediening in zichzelf investeren … dat ze een privéjet heeft is een schande (let vooral niet op wat ze allemaal opgeeft en wat ze allemaal investeert) … haar opleiding heeft te weinig alure en ze is theologisch niet onderlegd genoeg. Op basis van een enkele quote zou ze al haast een complete dwaalleer verkondigen. (Ik zeg het ff heel erg kort door de bocht :B )
Ik begrijp dat we moeten waken voor dwaalleren. Absoluut. Welvaartsleer ligt op de loer en berokkent veel schade. We moeten niet afgaan op wat ‘goed voelt’ – want je gevoel is iets heel bedrieglijks… Maar moeten we onze tong niet net zo goed in bedwang houden? Moeten we de ander niet uitmuntender achten dan onszelf? Waar blijft het alles toetsen en het goede behouden? Ik vrees dat ik mezelf ook menigmaal bezondigd heb aan het uitflappen van kritiek. Woorden die eenmaal gesproken nooit teruggenomen kunnen worden. Of wat dacht je van twijfels die hardop geuit op hun beurt anderen ook weer aan het twijfelen brachten… (Het zal de ander een worst wezen of je je twijfel herroept: gezaaid is gezaaid …) Het is juist Joyce Meyer die me, in één van haar preken, hierin de ogen opende … het was niet haar kundigheid of theologie die me raakte, het was haar passie voor Jezus.
Nog steeds hou ik van dingen prikkelend zeggen, heel prikkelend. Ik hou van stellingname. Ik ben helemaal pro discussie! Maar soms moeten we bekennen dat actief Jezus reflecteren nu eenmaal meer impact heeft dan welke leer of discussie dan ook.
De tonge, lieve jeugd, de tonge, zoete vrouwen,
Kan goed en weder kwaad, kan vreemde dingen brouwen.
De tong, wanneer ze steekt en al te bijster woedt,
Is dodelijk vergif, is enkel drakenbloed.
De tong, integendeel, met zoete min bestoven,
Gaat most en honig zelfs, gaat alle ding te boven;
De tong, de losse tong, baart juist, gelijk zij wil,
Of harten vol geneugt, of huizen vol geschil.
Welaan dan, jeugdig volk, dewijle vloek en zegen
Is in het klein begrip van uwe tong gelegen,
Zo maak u voor het kwaad een eeuwig mondgebit,
En toom met alle macht het ongetoomde lid.
(Jacob Cats, 1632)
Ik snap je punt, maar dit is ook wel erg kort door de bocht! 😉 De oude dame pretendeert ook helemaal geen theoloog te zijn. Meyers wel. Met allemaal niet geaccrediteerde titels. Doen alsof is dat. Jammer genoeg kwam het op FB niet tot een echt inhoudelijk gesprek. Blijkbaar is het daar het medium niet voor. Van links en rechts sprongen de voor en tegenstanders er bovenop om maar te voorkomen dat er iets negatiefs gezegd zou kunnen worden óf dat de welvaartstheologie goedgekeurd zou worden. Ik stoorde me daar nogal aan.
Ik vind een onderzoek naar leer passen binnen de opdracht om de gezonde leer te bewaren. Bekijk Openbaring 2 eens, de gemeente in Thyatira. Ze doet veel goed: liefde, dienstbetoon, geloof, volharding, veel werken. Allemaal prachtige dingen, maar Jezus heeft tegen deze gemeente dat ze de dwaalleer geen halt heeft toegeroepen. Dat geeft me te denken.
De tegenstellingen die je beschrijft begrijp ik, maar dat neemt toch niet weg dat leer getoetst kan worden? “De Geest immers onderzoekt alle dingen, zelfs de diepten van God”
Hoi Jan
Ik weet dat ik het kort door de bocht zei – was om mn punt te maken ;). En wat / wanneer is iets geaccrediteerd? De Amerikaanse interpretatie hierin is heel anders dan in Europa. Wat dat betreft logisch dat ze aangeeft dat ze dat wel is, in de ogen van haar cultuur is ze dat ook absoluut. Is dus wat mij betreft meer een cultuurissue en niet zozeer een leugen … (Kwam ik achter toen ik met vrienden in Chicago het had over opleidingen) En als je hier evangelische theologie gestudeerd hebt zegt de gereformeerde hoek ook dat dat niet telt …
Ik ben het helemaal met je eens dat je eea moet onderzoeken en toetsen (benoem ik ook in de blog) het ging mij in de discussie ook meer over de wijze waarop eea gesteld werd dan dat er inhoudelijk op ingegaan werd… Een Vlaams spreekwoord zegt: 10 Nederlanders 11 kerken: Het zoeken naar de ‘juiste’ leer kan ook overdreven worden waardoor je je doel voorbijschiet en vergeet Jezus te reflecteren. VInd het prima wanneer mensen kritiek op haar hebben (heb ik ook) maar laat de kritiek terecht, onderzocht en opbouwend zijn … en dat miste ik in de discussie. Trouwens niet bij alle reacties hoor. Maar je kent het… je hoort of leest iets, je radertjes gaan werken en ineens is daar een blog 😛