Ik ben te โbezigโ tijdens het rijden – ๐ช๐ฆ๐ต๐ด ๐ฎ๐ฆ๐ต ๐จ๐ฆ๐ฆ๐ฏ ๐ต๐ธ๐ฆ๐ฆ ๐ฅ๐ช๐ฏ๐จ๐ฆ๐ฏ ๐ต๐ฆ๐จ๐ฆ๐ญ๐ช๐ซ๐ฌ ๐ฌ๐ถ๐ฏ๐ฏ๐ฆ๐ฏ -maar filerijden maakt wel dat ik me verveel. Dus eindelijk heeft de hype van podcasts luisteren me gevonden.โฃ
Maar ik moet een podcast altijd in etappes luisteren. Ergens halverwege de rit naar huis (โs ochtends hou ik teveel van stilte) zoom ik uit en sta ik toe dat mijn gedachten alle kanten op zweven. Hoe veilig dat in het verkeer is laat ik in het midden. Haha. Gelukkig rij je in Den Haag nergens harder dan 50. โฃIn ieder geval. Gister luisterde ik voor de tweede keer naar de laatste pixelpraat uitzending van @lianneh. โฃHet thema was โ๐๐จ๐ ๐ง๐๐ญ๐ฐ๐๐ซ๐ค ๐ฃ๐ ๐๐ฅ๐ฌ ๐๐ซ๐๐๐ญ๐ข๐๐ฏ๐๐ฅ๐ข๐ง๐ โ. โฃ
@nanjajacobs was 1 van de gasten en ergens halverwege de uitzending zei ze heel stellig iets als โIk doe alleen waar ik blij van wordโ. En dit trof mij. Het raakte iets in mij. โฃ
De rest van de uitzending luister ik later nog wel een keer want dit was het punt waarop mijn stroom aan gedachten het overnam van het luisteren. ๐๐ช๐ฏ๐ฅ ๐ช๐ฌ ๐ข๐ญ๐ญ๐ฆ๐ด ๐ฏ๐ฐ๐จ ๐ธ๐ฆ๐ญ ๐ญ๐ฆ๐ถ๐ฌ? ๐๐ข๐ข๐ฌ๐ต ๐ฉ๐ฆ๐ต ๐ฎ๐ฆ๐ป๐ฆ๐ญ๐ง ๐ฑ๐ถ๐ด๐ฉ๐ฆ๐ฏ ๐ฏ๐ช๐ฆ๐ต ๐ฅ๐ข๐ต ๐ช๐ฌ ๐ต๐ฆ๐ท๐ฆ๐ฆ๐ญ โ๐ฎ๐ฐ๐ฆ๐ตโ ๐ช๐ฏ ๐ฑ๐ญ๐ข๐ข๐ต๐ด ๐ท๐ข๐ฏ โ๐ฎ๐ข๐จโ. ๐๐ด ๐ฎ๐ช๐ซ๐ฏ ๐ฎ๐ข๐ฏ๐ต๐ณ๐ข โ๐ฎ๐ฆ๐ต ๐ท๐ฐ๐ญ๐ญ๐ฆ ๐ข๐ฏ๐จ๐ด๐ต ๐ท๐ฐ๐ฐ๐ณ๐ถ๐ช๐ตโ ๐ฏ๐ช๐ฆ๐ต ๐ฅ๐ฐ๐ฐ๐ณ๐จ๐ฆ๐ด๐ค๐ฉ๐ฐ๐ต๐ฆ๐ฏ ๐ช๐ฏ ๐ฆ๐ฆ๐ฏ ๐ด๐ต๐ช๐ฆ๐ฌ๐ฆ๐ฎ โ๐ซ๐ฆ ๐ฎ๐ข๐จ ๐ฏ๐ช๐ฆ๐ต ๐ด๐ต๐ฐ๐ฑ๐ฑ๐ฆ๐ฏโ ๐ฐ๐ง ๐ฆ๐ณ๐จ๐ฆ๐ณ ๐ฏ๐ฐ๐จ โ๐ซ๐ฆ ๐ฎ๐ข๐จ ๐ฏ๐ช๐ฆ๐ต ๐ง๐ข๐ญ๐ฆ๐ฏโ. โฃ
Kijk bijvoorbeeld eens naar mijn feed op instagram โฆ scroll eens naar beneden. Zie je die bolletjes; die posts met een cirkel-achtergrond die schuin onder elkaar een bepaald patroon vormenโฆ Daar is over nagedacht. Enerzijds begon ik dat omdat ik het een leuke afwisseling vond. Maar tegelijk voelt het nu als een verplichte vorm. Een keurslijf. Iets wat ik ๐จ๐ข๐ข๐ฏ๐ฅ๐ฆ๐ธ๐ฆ๐จ ๐ฆ๐ฏ ๐ฐ๐ฏ๐ฃ๐ฆ๐ธ๐ถ๐ด๐ต mezelf met dat โmet volle angst vooruitโ had opgelegd. Deze post past qua foto er niet tussen. ๐๐ค ๐๐จ๐จ๐ซ๐๐ซ๐๐๐ค ๐ก๐๐ญ ๐ฉ๐๐ญ๐ซ๐จ๐จ๐ง. Letterlijk en figuurlijk. โฃ
Ik wil weer meer spelen. En daar mogen lelijke fotoโs tussen zitten. En het is ok als een foto qua kleurgebruik niet gelikt is en niet matcht met de andere fotoโs. (Weet je dat veel influencers en illustratoren in hun feed er echt voor zorgen dat de fotoโs qua kleur bij elkaar matchen! – Echt – overal is over nagedacht. Echt superknap!) maar dat wil ik niet meer โmoetenโ. Ik wil gewoon weer meer spelen. Ik wil mezelf weer meer focussen op het simpelweg plezier maken. Lekker schilderen wat ik wil. En als het lelijk is, so what. En misschien moet ik vaker (live) opnemen wat ik lekker ugly aan het doen benโฆ omdat ik hoop dat ook jij voor jezelf de drempel niet te hoog leg. ๐๐ฎ๐ซ๐ ๐ญ๐ ๐ฌ๐ฉ๐๐ฅ๐๐ง! โฃ
๐๐ค ๐ก๐๐ ๐ ๐๐๐ง ๐ญ๐๐ค๐๐ง๐ญ๐๐ฅ๐๐ง๐ญ? โฃ โฃ Een wijze Meneer zo een 2000 jaar geleden adviseerde het ons al; dat we meer als kinderen moesten zijn. Waar deze Meneer (Jezus, maar dat is detail) dat op geloof betrekt wil ik het vandaag even doortrekken naar geloven in jezelf. Nee ik verkondig geen nieuwe religieโฆ en ik ga niet preken. Ik wil het gewoon hebben over tekenen. โฃ โฃ Sta me toe uit te leggen wat ik bedoel. โฃ โฃ Nog voor we leerden schrijven, leerden we tekenen. Als peuter en kleuter hielden we houterig onze knuistjes stijf om die dikke krijtjes en krastten enthousiast op het papierโฆ of op de tafelโฆ de vloerโฆ of op het gezicht van een dankbaar jonger slachtoffer. โฃ โฃ Tekenen en kleuren was opwindend, en vage strepen en vlekken werden een zon met een glimlach en een open huis met puntdak. Koppoters veranderden langzaam in stickpoppetjes en we herkenden er trots ons pap en mam in. โฃ โฃ En ineens – ergens tijdens het volwassen worden veranderde onze blik. โฃ โฃ Tekenen was niet langer een wijze van zelfexpressie. Het plezier hebben in het speels uitbeelden van hoe we naar de wereld keken verdween. โฃ โฃ Als puber en jong volwassene kwam de drijfveer om te kunnen presteren. Deels door onderwijs – waar tekenen als โvaardigheidโ aangeleerd wordt en waar we de wereld zo realistisch mogelijk moeten kunnen weergeven. We leerden over de โregelsโ van perspectief, verhoudingen en kleurenleer. โฃ En anderzijds trokken we ons mogelijk teveel aan van eventuele kritiek, of werden we geremd door ons eigen perfectionisme. โฃ โฃ โฃ De meeste volwassenen stopten met tekenen en verkondigden dat ze geen tekentalent hebben. โฃ โฃ Maar het is maar hoe je het bekijkt. โฃ Wat als we meer op kinderen durven lijken? Wat als we het tekenen weer leren zien als een leuke manier van zelf-expressie en ontspanning? Als een manier van woordeloos ons gevoel communiceren? โฃ โฃ Wat als we het proces weer belangrijker maken dan het resultaat? โฃ โฃ Dan heeft iedereen tekentalent. โฃ โฃ
Weer beginnen met tekenen en plezier maken? Je kan nog altijd aansluiten bij de tekenlessen van bikini dames en of dappere dames!
Deze foto is gemaakt door โฃ@jantienruiterfotografie
In het kader van mezelf en mijn dromen iets serieuzer te nemen… toch maar besloten mรฉรฉr te gaan doen met mijn creatieve kant. Ik wil meer groeien en meer โondernemenโ.
Een โechteโ website hoort daarbij – I know- maar kleine stapjes nemen hoort ook bij mij. First things first.
Dus begonnen met het updaten van deze website en mijn portfolio, en het maken van een heuse โfacebookpaginaโ in het business gedeelte.
Meer doen en meer durven. Dat wil ook zeggen dat ik bezig ben met het maken van een eerste (mini)cursus thema โbikinidamesโ. (Daarover later meer)
Ik zou het in ieder geval tof vinden wanneer je mijn FBpagina liket en je helpt me het algoritme te verslaan door er een reactie achter te laten en het te delen. (No pressure ๐คช)
Op mijn facebookpagina heb ik vandaag alvast een gratis -full length- workshop neergezet. Ik leer je een bloem (รก la Hondsroos) tekenen en hoe je deze op toned paper heel leuk kan inkleuren met pastelpotloden.
(Dezelfde potloden die ik gebruikte bij Kreadoe voor www.handletteringdoenwezo.nl)
De veertigdagen tijd is aangebroken. Van oudsher is dit de periode van vasten voorafgaand aan Pasen. De datum waarop we Pasen vieren werd pas in 325 na Christus, tijdens het concilie van Nicea, vastgesteld. Ik bespaar je de achterliggende redenen. Maar het was pas rond het jaar 600 dat Paus Gregorius de Grote besloot dat 46 dagen voor Pasen de vastentijd begon. Met aftrek van de zondagen had je dan precies 40 dagen van vasten. Het is dus geen โbijbelsโ opgelegde periode.
Toch bemerk ik via de mij bekende sociale media kanalen dat best veel christenen deze periode alsnog aangrijpen om toe te leven naar Pasen. Velen volgen een leesrooster, anderen willen meer terug naar dat รฉchte vasten, al eten ze zelden veel minder want steeds populairder wordt het โsociale media vastenโ.
Het idee van dat vasten grijpt terug op het verhaal van Jezus in de woestijn. Waar hij 40 dagen lang in totale eenzaamheid rondzwierf en al vastend een strijd voerde met de duivel. Een paar dingen typeren deze periode; totale afzondering van anderen, geen voedsel, richten op de Waarheid en God, vechten tegen verleiding.
Mag ik eerlijk toegeven dat ik het โsociale mediaโ vasten en het aanhouden van een leesrooster maar slappe aftreksels vind? Sorry als deze uitspraak schuurt. Ik bedoel uiteraard niet dat het fout is om sociale media een poos aan de kant te zetten, of dat het geen zin heeft om een periode lang bewust stil te staan bij bepaalde Bijbeltekstenโฆ Het zegt mogelijk meer iets over mezelf. Ikzelf ervaar zo een periode als opgelegd en soort van een onuitgesproken verplichting.
In onze kerk lagen bij de deur boekjes klaar voor wie wat met deze periode wil. Uiteraard geheel vrijblijvend โฆ maar ik voel dan een sociale druk, het voedt mijn idee dat ik iets โmoetโ. Nogmaals, dat gevoel ligt mogelijk geheel aan mij. Het is echter ook die โdrukโ die maakte dat ik toch in de bijbeljournalinggroep op Facebook een leesrooster lanceerde. Uiteraard ernstig ingekort en geheel vrijblijvend. Ik wilde er geen ophef over maken, maar toch zit ik er nu een stuk over te schrijven.
Als christen MOET je helemaal NIETS met deze periode. Je bent niet minder christen als je deze periode gewoon lekker actief blijft op social media (want letโs be honest, door de lockdown zijn sommigen al genoeg verstoken van gezelschap). Je bent niet minder christen als je NIET vast. Als je GEEN leesrooster aanhoudt.
Je โmoetโ niets. Je bent vrij. Gewoon โzijnโ is al voldoende. Laat dat even bezinken. ZIJN.
Jezus vraagt je niet net als Hem te worden, Hij vraagt je in Hem te verblijven en Hem te volgen. Voordat je in Jezusโ voetsporen treedt mag je eerst leren om bij Hem te โzijnโ.
Psalm 46:11 (NBV) zegt: โStaak de strijd en weet dat ik God ben.โ
Wanneer je gaat kijken naar de Hebreeuwse woordkeuze van de originele tekst zou je ook kunnen lezen โverstilโ. Het Engels heeft het over ‘Wees stil’ . Het is geen passieve vorm van stil worden. Het betekent niet dat je helemaal niets meer doet. Nee, het gaat om een actieve vorm van het aan God overlaten; van het in Zijn nabijheid vertoeven; dat wat je doet is niet omdat het moet, maar omdat het voortvloeit vanuit het in Zijn nabijheid vertoeven. Gewoon ZIJN en weten dat Hij God is. Lees ook Psalm 37:7.
Als we iets doen deze vastentijd laat het dan dit zijn; dat we voor en boven alles eerst leren โzijnโ in Zijn nabijheid. En dat alles wat we doen daar vervolgens uit voortvloeit.
De onderstaande plaatjes zijn stickers die ik ontworpen heb. Verkrijgbaar via Lucinde. Meer praatsels en maaksels: Volg me op Instagram of Facebook.
Sticker (mijn ontwerp) verkrijgbaar via lucilight.nl
Lent has begun. Traditionally, this is the period of fasting prior to Easter. The date on which we celebrate Easter was not fixed until 325 AD, at the Council of Nicaea. I’ll spare you the reasons behind it. But it wasn’t until around AD 600 that Pope Gregory the Great decided that Lent would begin 46 days before Easter. Without the Sundays, you then had exactly 40 days of fasting. So it is not really a “biblically” imposed period.
Yet I notice through my social media channels that quite a lot of Christians still use this period to contemplate towards Easter. Many follow a reading schedule, others want to get back to that real fasting, although they rarely eat much less because “social media fasting” is becoming more and more popular.
The idea of โโthat fasting harks back to the story of Jesus in the desert. Where he wandered in total solitude for 40 days, fasting and battle with the devil. A few things characterize this period; total isolation from others, no food, focus on Truth and God, fight temptation.
Can I be brutally honest for a sec and admit that I find it lame to social media-fast and feeling obligated to keep a reading schedule? Sorry if this statement hurts and itches. Of course I donโt mean that it is wrong to put social media aside for a while, or that it makes no sense to dwell on certain Bible texts for a period of time โฆ The way I feel about it says more about myself. I myself experience such a period as imposed and sort of as an unspoken obligation.
In our church there are booklets at the front door for those who want to follow a decent readingplan this period. Of course completely without obligationโฆ but when I saw them I kinda felt a social pressure, it feeds my idea that something “must” be done. Again, that feeling may be entirely my own. However, itโs also this “pressure” that made me launch a reading schedule in the Dutch bible journaling group on Facebook. Obviously severely shortened and completely without obligation. I didn’t want to make a fuss about it, but I’m still writing a piece about it now. So the pressure is real.
As a Christian you ARE NOT OBLIGATED to do ANYTHING with Lent. You are no less a Christian if you just stay active on social media during this period (because let’s be honest, during the lockdown, some are already devoid of company enough). You are not less a Christian if you DONโT fast. Or When you do NOT keep a reading schedule.
You “must” do nothing. You are free. Just “being” is enough. Let that sink in for a moment. TO BE.
Before you follow in Jesus’ footsteps, you may first learn to “be with him”.
Psalm 46:11 (NIV) says, “BE still and know that I am God.”
Being still is not a passive form of becoming silent. It doesn’t mean you don’t do anything at all anymore. No, it is an active form of leaving it to God; of just โbeingโ and staying in His presence, and what you do is not because you have to, but because it flows from staying and being in His presence, in HIM. Also read Psalm 37: 7
If we do something this Lent. Then let it be that; that we learn to “be” in His presence before everything else. And that everything we do flows from it. Just BE .
โฃ It is possible Nathanael liked to pray and meditate upon God and His word under the shade of an actual fig tree. Yet, ๐ถ๐ฏ๐ฅ๐ฆ๐ณ ๐ต๐ฉ๐ฆ ๐ง๐ช๐จ ๐ต๐ณ๐ฆ๐ฆ was a phrase Rabbis used to describe meditation on the Scriptures. โฃ โฃ In the bible, the fig tree is also a symbol for peace (with God). โฃ โฃ So when Nathanael asks โHow do you know me?โ Jesus is saying a lot more with this one sentence than just โ๐ ๐ฌ๐๐ฐ ๐ฒ๐จ๐ฎโ. โฃ โฃ He noticed Nathanael was contemplating on Godโs Word, possibly seeking peace with Godโฆ because He was there with him. With these words Jesus reveals himself and Nathanaels eyes are opened: โYou are the son of God, the King of Israรซl.โ โฃ โฃ When God looks down from heaven. He knows whatโs in your heart. He knows whatโs troubling you. He sees you. And wants to give you peace. โฃ โฃ
โฃ Johannes 1:48 โ๐๐ค ๐ณ๐๐ ๐ฃ๐ ๐จ๐ง๐๐๐ซ ๐๐ ๐ฏ๐ข๐ฃ๐ ๐๐ง๐๐จ๐จ๐ฆโ โฃ โฃ Het is goed mogelijk dat Nathanael daadwerkelijk onder een echte vijgenboom zatโฆ maar de uitdrukking โ๐ฐ๐ฏ๐ฅ๐ฆ๐ณ ๐ฅ๐ฆ ๐ท๐ช๐ซ๐จ๐ฆ๐ฏ๐ฃ๐ฐ๐ฐ๐ฎ ๐ป๐ช๐ต๐ต๐ฆ๐ฏโ betekende ook zoveel als โde Thora overdenkenโ. โฃ In de bijbel staat de vijgenboom ook herhaaldelijk symbool voor vrede (met God). โฃ โฃ Dus wanneer Nathanael aan Jezus vraagt โHoe ken je mijโ zegt Jezus met dit ene zinnetje veel en veel meer. โฃ โฃ Jezus zegt eigenlijk indirect dat Hij erbij was toen Nathanael de schrift aan het bestuderen was. Dat hij zag hoe Nathanael aan het nadenken was over – mogelijk- zijn vrede met God. Want hoe kon Hij anders weten wat Nathanael aan het doen was? Dat is de reden waarom Nathanael in verwondering uitroept โ๐ช๐๐๐ซ๐ฅ๐ข๐ฃ๐ค ๐ ๐๐๐ง๐ญ ๐๐ ๐ณ๐จ๐จ๐ง ๐ฏ๐๐ง ๐๐จ๐.โ โฃ โฃ Wanneer God naar jou kijkt, ziet hij waar je mee worstelt. Hij ziet waar je mee zit. Hij is erbij. En Hij wil je vrede geven. โฃ โฃ Meer in de #bomenindebijbel challenge vind je op de site van @bettuelle . โฃ Meer van mijn maaksels in deze challenge vind je op mijn instagram. โฃ
Today my hubby @jurgen_lindenhols preached about the way these verses in John 1 tell us about the meaning and importance how God, in Jesus came down to be with us.
Christmas is different this year. We all spent time in our own โbubbleโโฆ but the one thing we can rest assured about; the child came down to be with us. In our own bubble. Darkness outside. Light within.
Dear everybodyโฆ I wish you a very merry Christmas with blessing of Jesus the Child in your bubble.
May your days โฆ and the days to come be bright. Brighter than ever before.
๐
Vandaag sprak @jurgen_lindenhols over de manier waarop deze woorden uit Johannes 1 ons iets leren over de betekenis en het belang van hoe God, in Jezus, neerdaalde om bij ons te zijn. Kerstmis is dit jaar anders. We brengen allemaal tijd door in onze eigen โbubbelโ … maar het enige waar we zeker van kunnen zijn; het kind kwam naar deze aarde om bij ons te zijn. Bij ons in onze eigen bubbel. Duisternis buiten. Licht van binnen.
Beste allemaal … Ik wens jullie een hele fijne kerst met de zegen van Jezus het Kind in jullie bubbel. Mogen je dagen … en de dagen die komen, helder zijn. Helderder dan ooit tevoren.
Vermoeid slofte hij door het palmbos. De zon stond hoog aan de hemel en brandde vervaarlijk, maar hier in de schaduw van de dikke laag vlezige bladeren was het relatief koel. Op een broeierige manier dan, maar in ieder geval niet zo heet als op het open pad richting de stad. Het opwaaiende stof van de weg kleefde aan zijn nieuwe rode sandalen en kroop in elk huidplooitje van zijn tenen. Dat zijn voeten nog geen twee uur geleden zorgvuldig waren gewassen en geolied door de huisslaaf van Marcellus was niet meer te zien.
Hij zuchtte. Het was een vermoeiende vergadering geweest. Zoals gewoonlijk waren dezelfde grapjes over zijn gestalte weer over tafel gevlogen en had hij net als altijd schaapachtig mee gelachen, alsof het hem niet deerde. Maar dat deed het wel. Maar geen haar op zijn hoofd wat er aan dacht om ook maar iets van zijn pijn of frustratie te laten merken.ย Ze konden lachen wat ze wilden, maar hij was het die hen orders gaf, niet andersom.
De zachte bries die het bladerdek boven hem deed ruisten tilde de zware geur van de balsem bossen verderop met zich mee. Normaal gesproken kon hij wel genieten van dat luxe parfum wat de rijkdom van zijn stad benadrukte. Maar vandaag deed al die rijkdom hem niets.ย Zelfs de rozentuinen waar hij, op weg naar huis, doorheen liep, konden zijn ogen niet strelen.
Hij was moe.. Hij was hรฉt moe. Hij was het spuugzat dat niemand ook maar enig respect voor hem kon opbrengen. Het interesseerde niemand hoe hij zich voelde, wat al dat gepest en al die achterklap met hem deed.
Het was altijd al zo geweest.ย In zijn kinderjaren was al snel duidelijk geworden dat hij niet goed groeide. Naar traditie had het hele dorp gedacht dat zijn gebrek kwam omdat God een appeltje met hem te schillen had en langzaam aan, naarmate de jaren vorderde werd hij steeds meer gemeden, werd er steeds meer achter zijn rug om gekletst. Het had niet lang geduurd voor hij door had gehad dat hij er in het leven helemaal alleen voor stond. En dus had hij geleerd dat hij vรณรณr alles vooral aan zichzelf moest denken. Als hij niet voor zichzelf opkwam, wie dan wel?ย Dus had hij zich opgewerkt, niet door zich af te beulen in de balsemgaard, niet door zware handarbeid in 1 van de vele tuinen,..ย hij had zijn kansen schoon gezien toen de Romeinen hem ronselden. En hij had de mensen in zijn stad teruggepakt voor al die pesterijen. Ze hadden in zijn lengte een zonde gezien, een zondaar zou hij ze geven. En nu was hij rijk en had het helemaal gemaakt. Nouja, financieel gezien dan. Want niemand wilde vriendjes zijn met een tollenaar. En al helemaal niet met de baas van al die lijkenpikkers.ย De roddel en achterklap was nooit opgehouden en dus ging ook hij door met zijn sluwe handel en afpersing. Het ene kwaad hield het andere in stand.
Hij was in ieder geval rijk, maar had niemand om zijn rijkdom mee te delen. Te midden van de menigte van deze oeroude stad was hij alleen. Eenzaam tot op het bot, en dat allemaal omdat hij zo gebrekkig klein was gebleven…
โKom op, sneller, straks is Jezus alweer weg! โ Twee straatschoffies stoven hem voorbij richting de poort van de stad, vrolijk gillend naar elkaar. Jezus? Kwam Jezus naar Jericho?ย Zacheรผs versnelde zijn pas, hij had al zoveel gehoord over deze wonderlijke man. Het werd steeds drukker op de weg. Snel sloeg hij een achterafpaadje in, in de hoop om via wat steegjes de menigte te kunnen vermijden.ย Zijn korte benen droegen hem zo snel hij kon.ย Als hij nou maar een glimp van Jezus zou kunnen opvangen.ย En net op het moment dat hij bedacht dat zijn ellendige korte gestalte hem zelfs het zicht op deze rabbi zou ontnemen zag hij de grote Esdoorn aan de kant van de weg.
Even twijfelde hij, het was ver beneden alle waardigheid voor een man van zijn positie โฆ hij besloot dat het hem niet kon schelen… Met zijn gebrek en met al die mensen die hem toch al niets gunden zou hij Jezus nooit te zien krijgen wanneer hij niet als een kind die boom inkroop. Mensen dachten toch al te min over hem dus dit kon er nog wel bij. Hij had de boom nodig om op Jezus te kunnen zien. En dus hees hij zich tak voor tak omhoog en verstopte zich in het bladerdak.
En Jezus zag hem. Niet gewoon een vluchtig kijken. Jezus zag hem echt. En Hij noemde hem bij naam alsof Hij hem echt kende. Jezus kende hem. En meer nog; Jezus las hem niet te les, gaf hem niet op zijn sodemieter,ย veroordeelde hem niet zoals de rest van de stad โฆ Jezus wilde bij hem komen eten. Niet zomaar even een praatje maken, maar echt even samen zijn. Zacheรผs wist niet hoe hij het had.ย Zo snel zijn benen konden klom hij uit die boom.ย โฆ
Met de komst van rabbi Jezus werd de vicieuze cirkel van uitsluiting en uitbuiting doorbroken. Het enige wat Zacheรผs altijd al wilde werd hem gegeven; hij werd gezien. Niet zijn buitenkant. Jezus zag wie hij diep van binnen was en wat hij werkelijk nodig had; een klein vrijgevig jongetje wat erbij wilde horen. Hij was niet langer alleen. Jezus was bij hem. Hij kon eindelijk zijn wie hij werkelijk was.ย Het verleden deed er niet meer toe. Geld, welvaart en status werden onbelangrijk. En dat allemaal doordat hij het lef had gehad om, ver beneden alle waardigheid, toch in die boom te klimmen, zoekend naar een kans om op Jezus te kijken.
Wie of wat is jouw boom die je helpt om op Jezus te kijken?
(Lukas 19:1-10)
(Meer bijbeljournaling of andere creativiteit van mijn hand: volg me op instagram, facebook of youtube. )
Tired as he was, he shuffled through the forest. The sun, high in the sky was burning dangerously, but here in the shade of the thick layer of palm leaves it was relatively cool. In a sweltering way, but at least not as hot as on the open path towards the city. Blown up dust from the road clung to his new red sandals and got into every fold of skin on his toes. Less than two hours ago his feet had been carefully washed and oiled by the house slave of Marcellus, well it didnโt show anymore.
He sighed. It had been a tiring meeting. As usual, the same jokes about his stature had flown across the table and he had, as always, laughed sheepishly, as if it didn’t hurt him. But it did. But not for a brief moment he thought about showing any of his pain or frustration. They could laugh at whatever they wanted, but it was he who bossed them around, not the other way around.
The gentle breeze that rustled the foliage above him lifted the heavy scent of the balsam groves. Normally he could enjoy the luxurious perfume that emphasized the wealth of his city. But today all that wealth didn’t bother him. Even the exquisite rose garden on his way home couldn’t caress his eyes.
He was tired. It tired him to the bone that no one could show him any respect. Nobody cared how he felt, what all the bullies and all that backbiting did to him. It had always been like this. As soon as the villagers noticed that he didnโt grow as he shouldโve as a child they had mocked him. Traditionally, the whole village had thought that his lack of posture was because God was punishing him because of a sin, and slowly, as the years went by, they avoided him more and more, talking behind his back. It hadn’t taken him long to realize that he was all alone. And so he had learned to take care for himself. If he didn’t stand up for himself, then who would? So he had worked his way up, not by tormenting himself in the groves, not by hard manual labor in the many gardens … he had seen his chances when the Romans recruited him. And he started to punish the people in his town for all the years of harassment. They had seen a sin in his height, a sinner he would give them. And now he was rich and wealthy. Well, financially. Because nobody wanted to be friends with tax collectors. And certainly not with the boss of those corpse picks. The gossip and backbiting never stopped, so he continued his cunning trade and extortion. One evil perpetuated the other.
He was rich, but had no one to share his wealth with. He was alone in the crowd of this ancient city. Lonely to the bone, all because he was so imperfectly small …
โCome on, faster, or Jesus will be gone again! Two street bastards rushed past him towards the gate of the city, happily screaming at each other. Jesus? Did Jesus come to Jericho? Zacchaeus quickened his pace, he had already heard so much about this wonderful man. The roads got busier. He quickly turned into a back alley, hoping to avoid the crowd through some alleys. His short legs carried him as fast as he could. If only he could catch a glimpse of Jesus. And just as he thought that his wretched short stature would block even the view of this rabbi, he saw the huge sycamore tree on the side of the road.
For a moment he hesitated, it was far below the dignity for a man of his position … but in the moment he decided he didn’t care any longer … The town couldnโt care any less and he would never see Jesus when he wouldnโt crawl in that tree like a child. People thought too little about him anyway so this could be added to their list. He needed that tree to be able to look upon Jesus. And so he pulled himself up branch by branch and hid in the canopy of leaves.
And Jesus saw him. Not just a cursory look. Jesus really saw him. And He called him by name as if He really knew him. Because He really knew him. And even more; Jesus did not lecture him, did not give him a fuss, did not condemn him like the rest of the cityโฆ Jesus wanted to eat with him. Not just having a chat, but really being together. As fast as he could, he climbed out off that tree. …
With the arrival of Rabbi Jesus, the visual circle of exclusion and exploitation was broken. The only thing Zacchaeus always wanted was to be seen. Not just his outside. Jesus saw who he was deep down and deep within and noticed what he really needed; Jesus saw the little generous boy who wanted to belong. From that moment he no longer was alone. Jesus was with him. Finally he could be who he really was.
And it all started because he had the guts to climb that tree in the hope to be able to see upon Jesus.
Who or what is your tree that helps you to see upon Jesus. Do you have the guts to climb it?
Toen Charlie Hebdo koelbloedig werd vermoord en Parijs werd opgeschud met de gewelddadige vorm van terrorisme postten mensen massaal op social media hun profielfoto met โJe suis Charlieโ of โStand by Parisโ. Als blijk van medeleven.
Toen Belgiรซ werd opgeschud door een terroristische aanslag reageerde ook ik met een profielfoto die de kleuren van Belgiรซ weergaf.
Een tijdje geleden was er de โkom op tegen kankerโ- campagne.
Niemand haalde het in zijn hoofd om in bovengenoemde gevallen te zeggen โStand by allโ of โKom je ook op tegen longemfyseem of Alzheimer? Want dat zijn ook nare aandoeningen!โ
Je steun betuigen en opkomen voor het ene, betekent niet dat je tรฉgen het andere bent. Het heeft mij even geduurd voor ik me dat realiseerde in de Black Lives Matter campagne. Mijn eerste reactie was โAll lives matterโ. En natuurlijk tellen ook รกlle levens. Maar in gesprek met een aantal Afro Amerikaanse dames werd het me duidelijk dat het niet gaat om een tegenstelling. Zij voelen zich gediscrimineerd, achtergesteld, benadeeld. En met deze leuze vragen ze aandacht voor hun zaak. Net zoals het kankerfonds aandacht vraagt voor kanker en niet voor Alzheimer.
Vervolgens dacht ik โ excuus voor mijn onwetendheid- dat het hier in NL heel anders is dan in Amerika. En ja het is anders. We zijn als gezin 1x in aanraking gekomen met hele boze Amerikanen die de politie hadden gebeld. En ik kan je vertellen; dat was niet leuk. Zeg maar gerust eng. Het is absoluut anders. Maar racisme komt ook in Nederland en Belgiรซ voor. De belastingdienst is daar een zeer recent en duidelijk voorbeeld van.
Dan zou je nog kunnen zeggen โIk doe niet mee met de hype door op social media me uit te spreken.โ Is je goed recht. Om eerlijk te zijn, dat was ook mijn eerste reactie. Maar is ook dat niet een beetje jezelf distantiรซren? Omdat het jou niet dichtbij genoeg komt? Omdat het niet belangrijk genoeg is? Omdat je stiekem โ het idee hebt dat je jezelf moet verdedigen en bij je punt wil blijven dat jij geen racist bent en dat dus niet hoeft? Is dat niet precies wat โwhite priveledgeโ is? Nu kan het zijn dat je altijd politiek correct bent en je nooit uitspreekt โฆ dat is op zich prima. Maar voor mij ging dat excuus niet op.
Voor ik me uitsprak ben ik dus eerst in gesprek gegaan met een paar dames die racisme aan den lijve ondervonden. En ik sprak me uit op social media. En toen las ik op facebook de hartkreet van een mede-lander. Of de kerk zich ook hiertegen kon uitspreken. Mijn eerste reactie: wederom โWaar is dat voor nodig! Je verwacht toch ook niet van alle moslims dat ze zich tegen IS uitspreken? Alsof moslims per definitie voor IS zijn?? En hubby heeft een paar weken geleden nog gepreekt over hoe we ons horen te gedragen in de kerk. Voor racisme is er in de kerk geen plaats. Maar is dat zo?
Is er voor racisme en discriminatie en sociaal onrecht geen ruimte in de kerk? Of is dat er wel en zou het er niet moeten zijn?
Het is al een aantal jaar geleden. Dus ik kan het nu wel vertellen. Maar ook ik heb pijnlijk ondervonden dat discriminatie wel degelijk de kerk in sluipt. Al sinds jaar en dag heb ik moeite met het zingen van het volkslied in de kerk. Velen vinden het een mooie traditie, maar ik vind het niet rijmen dat je de ene keer zingt โWant de geest doorbreekt de grenzen die door mensen zijn gemaakt โฆโ en de andere keer heel nationalistisch die grenzen in ere houdt door het volkslied. En hoewel ik me echt Nederlander voel โ me heb laten nationaliseren- ik ga in de kerk niet staan wanneer dit lied gezonden wordt. Toen ik dit voorzichtig aankaartte kreeg ik echter een furieuze reactie โJe past je maar aan aan Nederland. Je moet maar wennen aan ONZE gebruiken.โ Ineens was ik weer ‘de buitenlander’. Nodeloos om te zeggen dat ik al 14 jaar in NL woonde, mijn best deed om zo accentloos mogelijk te praten, al jaren werkte in het VO, me met hart en ziel inzette in de kerk en keurig mijn belasting betaaldeโฆ Ik moest me als buitenlander maar aanpassen. Wat heb ik gehuild, wat voelde ik me buitengesloten. En zo zijn er meer voorbeelden. Dit is dan geen racisme. Wel discriminatie. Pijnlijk, hard en in de kerk.
Terug naar racisme. Denken dat racisme geen voet heeft in de kerk of in de NL samenleving is een illusie. Dat je het niet ziet komt misschien omdat je het als โwit persoonโ zelf nooit ervaart. Wat we op zโn minst kunnen doen is de ander serieus nemen wanneer hij of zijn aangeeft hier last van te hebben. Wat we op zโn minst kunnen doen is luisteren (als in actief luisteren en het gesprek aangaan.) En we kunnen het gedrag van een ander niet veranderen. Maar jouw stem laten horen is geen druppel op de gloeiende plaat. Jouw stem laten horen is niet meelopen met een hype. Jouw stem laten horen is bijdragen aan bewustwording. Jouw stem laten horen is de ander laten weten โIk hoor je, ik zie het lijden, ik sta achter je.โ
Black lives matter.
(Onderaan vind je een pdf van deze tekening, vrij te gebruiken voor in je eigen bulletjournal of biblejournaling. Tekening geรฏspireerd door een foto van @gigi_esohe) Meer van mijn maaksels vind je op instagram.
When Charlie Hebdo was murdered and Paris was shaken up by the violence of terrorism, people massively posted their profile picture with “Je suis Charlie” or “Stand by Paris” on social media. As a token of compassion.
When the Belgium airport was shaken by a terrorist attack, I also reacted with a profile photo that reflected the colors of Belgium.
A while ago there was the “fight against cancer” campaign. Nobody dared to say โStand by allโ or โDo you also stand up against lung emphysema or Alzheimer’s? Because those are also unpleasant conditions!โ
Expressing your support and speaking up for one does not mean youโre against the other. It took me a while to realize this is also the case in the Black Lives Matter campaign. My first reaction was “All lives matter”. And of course all lives count equally. But in conversation with a number of African American ladies it became clear to me that itโs not a contradiction. Saying Black lives matter doesnโt exclude Whites. They feel discriminated against, disadvantaged. And with this slogan they draw attention to their case. Just as the cancer fund draws attention to cancer and not Alzheimer’s. Making it โAll lives matterโ draws the attention back.
Then I thought – pardon my ignorance – that it โs different here in the Netherlands than in America. And yes it is different. As a white family we once came in contact with very angry Americans who had called the police on us. And I can tell you; That wasnโt fun. You can say scary. And weโre not even black. So itโs absolutely different. But racism also occurs in the Netherlands and Belgium. The tax authorities here are a very recent and clear example of this.
Then you could say “I’m not participating in the hype by speaking up on social media.” Itโs your right. To be honest, that was my first reaction also. But isn’t that distancing yourself from it a little? Because it doesn’t get personal enough to you? Because itโs not important enough? Because you secretly – feel that you have to defend yourself and want to stick to the point that you are not a racist and you don’t have to? Isn’t that exactly what “white priveledge” is? Now it is possible that you are always politically correct and you never speak out against anything … thatโs fine. But that excuse didn’t work for me.
Before I decided to speak up, I started talking to a few ladies who experienced racism firsthand. And then I read the heart cry of a fellow Dutch on Facebook. He asked if the church could speak out against racism. My first reaction – once again – “What is that necessary for? You don’t expect all Muslims to speak out against ISIS, do you? As if Muslims are by definition for IS ?? And hubby preached a few weeks ago about how we should behave in church. There is no place in the church for racism. Why does the church need to speak up? Butis there really no room for racism and discrimination or social injustice in church? Or is it and should it not be?
It’s been several years. So I can tell you now. But I have also experienced painfully that discrimination does creep into the church. For years I had trouble singing the national anthem in church. Many find it a beautiful tradition, but I do not think it rhymes with the Dutch hymne that says “Because the Spirit breaks through the borders that have been made by people …” And although I really feel Dutch – I have been nationalized – I do not stand in church when this song is sung. When I cautiously tried to addressed this, I got a furious response “You will adapt to the Netherlands. You have to get used to OUR customs. ” Needless to say that I had been living in NL for over 14 years, did my best to speak as accent less as possible, worked in high school and paid taxes … I had to adapt as a foreigner. I was a foreigner. I cried my eyes out and felt excluded for al long time …
Back to racism. To think that racism has no place in the church or in the NL society is an illusion. Maybe you don’t see it because you -as a white person- never experienced it. But the least we can do is to take the other person serious when he or she indicates that he is bothered by this. The least what we can do is listen (as in active listening and engaging in conversation.) And maybe we cannot change someone else’s behavior. But making your voice heard is not a drop in the ocean of needs! Making your voice heard is not part of a hype. Making your voice heard is contributing to awareness. Making your voice heard is letting the other person know “I hear you, I see the suffering, I am behind you.”
Black lives matter.
The drawing I created, can be downloaded below for free- just for personal use in bulletjournal or biblejournaling. The drawing is inspired bij a photo of @gigi_esohe. More of my creations can be found on instagram.
Misschien heb je het al gemerkt; ik probeer allerlei info over biblejournaling te verzamelen en hier op mijn website te plaatsen. Zo volledig mogelijk en zo overzichtelijk mogelijk. Een aantal Nederlandse websites geven wel wรกt aan info, maar toch miste ik een pagina waar alles gemakkelijk en overzichtelijk en vooral gratis en zonder winstoogmerk te vinden valt.
Zo zet ik wat feitjes op een rij van wat biblejournaling wel of juist niet is.
Probeer ik een overzicht te geven van de meest gebruikte materialen en in welke mate ze geschikt zijn om mee te biblejournalen.
Heb ik in de Bijbeljournalinggroep op facebook rondgevraagd naar de meest typische beginnersfouten en deze verzameld.
Heb ik een pagina met linkjes naar youtube-kanalen over BJ, instagram en betrouwbare webshops toegevoegd (Ik heb nergens aandelen of affiliatie links mee).
enz enz.
Owja – ik heb ook een portfolio toegevoegd. Gewoon voor de leuk. ๐
Ik zou het fijn vinden wanneer je even rondkijkt via het menu en me laat weten wat je nog mist of wat volgens jou anders moet. Schrijfvoutjes of grammaticale wantoestanden mag je ook doorgeven ๐
(Delen – zie qr code onderin- wordt gewaardeerd. Op mijn instagram post ik vaker foto’s van mijn maaksels.)
