Tekenen met karakter; waarom AI mijn stijl niet kan kopiëren.

AI maakt het tegenwoordig wel heel makkelijk om een zelfportret te laten maken. Je gooit een paar trefwoorden in een prompt, en binnen vijf seconden krijg je een gezicht dat verdacht veel op je lijkt. Of soms op een fantasyweergave van je betere dagen. Maar is dat dan nog een zelfportret? Of gewoon een goed gegokte avatar? Ik nam de proef op de som. In deze foto zie je een verzameling portretten van mij. Een aantal is gegenereerd door AI. En een paar heb ik zelf gemaakt. Met de hand. Met al m’n gevoel, met m’n fouten, met m’n eigenwijze stijl. Kun jij raden welke dat zijn?

Het grappige is: AI kan ontzettend veel. Het mixt stijlen, speelt met licht, kopieert karaktereigenschappen en lijkt soms je ziel te vangen. Maar dat doet het allemaal zonder iets te voelen. Zonder te twijfelen. Zonder een bad-hair-day. Terwijl juist dát het mooie is aan een zelfportret: het laat iets van binnen zien. Niet alleen hoe je eruitziet, maar hoe je tekent als je moe bent. Of net koffie op hebt. Of een beetje verdriet meedraagt.

Ai versus hangetekend. Sara Lindenhols handmade of niet - zelfportretten door Ai

En laten we eerlijk zijn: dit is niet de eerste keer dat een nieuwe manier van maken tot paniek leidt. Toen fotografie opkwam, riepen mensen ook: dat is geen kunst! Toen we digitaal gingen tekenen, zeiden sommigen: dat is valsspelen! En AI? Die krijgt nu hetzelfde stempel: makkelijk, emotieloos, onpersoonlijk. Maar het is gewoon een gereedschap. Geen vervanging. Het is een digitale stagiair met een groot archief en nul intuïtie.

Ja, het schuurt. Zeker als het gaat om auteursrecht. Want waar eindigt inspiratie en waar begint het overnemen? Maar laten we niet vergeten: ook wij creatieve mensen bouwen voort op wat anderen ooit maakten. Die ene stijl die in je hoofd blijft hangen. Die kleurkeuze die je oppikt uit een vintage prentenboek. Dat is geen diefstal. Dat is hoe creativiteit werkt.

Dus nee, ik ben niet tegen AI. Maar ik teken ook niet met algoritmes. Ik teken met gevoel. Met een knik in de lijn. Met een rafeltje hier en daar. Met iets wat geen prompt kan nabootsen. En dát is precies wat ik ook leer in mijn cursussen. Hoe je je eigen stijl vindt. Je eigen stem. Je eigen handschrift. Ook als dat niet perfect is. Juist dan is het echt.

Wil je ontdekken hoe jij jezelf kunt leren tekenen, op een manier die geen AI ooit van je afpakt? Kijk dan even bij mijn cursussen!

En dan nu: raden welke portretten ik met de hand tekende!!

Versus handgemaakt - sara lindenhols - blog - waarom AI je stijl niet kan kopiëren. Tekenen.

Papier of digitaal?

Verandering van spijs doet eten … dus qua tekenen switch ik graag tussen papier en digitaal. Maar papier blijft ergens toch mijn voorkeur hebben…

Maar ook qua lezen … papier had tot voor kort verreweg mijn voorkeur. Met af en toe een boek lezen op mijn Ipad… maar dat was het dan toch niet echt, glimmend scherm, vermoeide ogen, … nee ik keerde altijd snel weer terug naar papier.

Maar wanneer lees ik vooral? Op vakantie! En om in je koffer – of zelfs in de caravan een hele tas aan boeken mee te nemen? (Ik lees gerust meer dan 15 boeken in de zomervakantie) … En dus ging ik overstag …

Afgelopen meivakantie deed ik mezelf een e-reader kado. Tot nu toe las ik liever van papier … Maar na veel wikken en wegen ging ik toch om. En echt… het leest zoveel relaxter! Alles kan je apart instellen; van lettertype tot regelafstand, van achtergrondkleur tot … jawel: bedtijd-reminder. Ondanks mijn (te) drukke programma heb ik sindsdien al 7 boeken gelezen en er 1 geluisterd. Want yup – luisterboeken kunnen ook op dit ding. En echt ik lees zelden buiten vakanties om … maar nu is het zo makkelijk!!

Weet je wat ook zo tof is aan mijn e-reader? Hij is van Kobo en voor maar 0,01 cent maakte ik een Kobo-account aan waar je elke week weer gratis nieuwe boeken kan vinden. Mijn man vond het allemaal maar dikke onzin… want de Ipad of telefoon voldeed toch ook prima? Haha… ik had de mijne nog geen week toen hij liet vallen er misschien ook wel eentje te willen voor de zomervakantie!

Lol! Dus kocht ik er eentje bij voor zijn verjaardag, inclusief stoere hoes. En hij heeft sindsdien al wel tich x gezegd er heel erg blij mee te zijn! En om te voorkomen dat het boeken kopen de pan uit rijst… bij het aanmaken van je account krijg je 1 maand gratis toegang tot Kobo-plus. En daarna kost een abo maar een tientje per maand. En het leuke: dit abo kan je delen met het gezin! Maar je kan ook lid worden van een online bibliotheek hoorde ik al van vele nieuwsbrieflezers.

Maar rara wat wij onszelf kado doen deze vakantie? Yup! Precies – een kobo-abo! Ik zie me al zitten tijdens de stille Griekse ochtendjes wanneer manlief nog op 1 oor ligt en ik buiten geniet van wat creativiteit en tegelijk een luisterboek heb draaien …

Echt, met dit soort dingen heb ik steeds meer het besef dat dit niet zomaar weer een uitgave is … maar dat het een wijze investering is in mezelf. Hoe zie jij dat?

Ben jij een lezer?

Mocht je trouwens een keer wat bij bol.com willen bestellen ? Erg leuk als je dat via mijn affiliatielink doet!

Omhoog ↑