Journaling is zoveel meer dan schrijven. Het is een creatieve manier om je gedachten en gevoelens te verwerken. In mijn cursus Journaling Joy combineer ik tekenen en (bible) ARTjournaling, en laat ik je zien hoe ook jij prachtige illustraties kunt maken.
Op de foto zie je een sneak peek uit les 3 van deze tekencursus. Nou de mislukte versie dan. Want bij de opnames vergat ik de microfoon aan te zetten. Dom. Morgen dus in de herkansing haha.
Dit meisje met gesloten ogen, ik noem haar Sophia, werk ik in deze les uit in verschillende stijlen: als kleurrijke (bible) artjournal-pagina én als portret op los papier. Zo ontdek je hoe tekenen een verhaal kan vertellen; ook zonder woorden.
Of je nu kiest voor Biblejournaling in de marge van je Bijbel, of liever zonder dat christelijke gedoe, vrij werkt in een artjournal: ik neem je stap voor stap mee. Je krijgt duidelijke uitleg, handige templates en volop inspiratie. En geloof me: je hoeft geen ervaren kunstenaar te zijn om een prachtig resultaat neer te zetten. Want jij kan (leren) tekenen!
In de tekencursus Journaling Joy leer je hoe je stap voor stap een portret tekent, met handige trucjes zodat je niet eerst jaren op tekencursus moet. Ik geef je creatieve technieken voor tekenen in je Bijbel en artjournal, hoe journaling je helpt om rust, plezier en inspiratie te vinden en uiteraard heel veel praktische tips van moi: Sara Lindenhols – illustrator en tekendocent.
Laat je verrassen door wat er ontstaat wanneer tekenen en journaling samenkomen. Ontdek hoe een simpele tekening kan uitgroeien tot een waardevol kunstwerk en een spiegel van je hart.
Artjournaling, het creatieve en moderne zusje van dagboekschrijven, is een heerlijke mix van schrijven, tekenen, schilderen en plakken. Het is een plek waar je gedachten en emoties samenkomen met kleur, beeld en vorm. Maar wat maakt het nou zo goed voor je?
Hier zijn acht redenen waarom je vandaag nog zou moeten beginnen.
Het maakt ruimte voor reflectie Even stilstaan bij je dag, je gedachten ordenen en betekenis geven aan wat je meemaakt.
Artjournaling helpt je je hoofd op te ruimen Door te tekenen, schilderen en schrijven laat je spanning en ruis los, waardoor er mentale rust ontstaat.
Je ontdekt tijdens het tekenen nieuwe inzichten Kleur en woorden helpen je gevoelens, waarden en ervaringen te verkennen, en patronen te zien die je eerder niet opmerkte.
Journalen zet je innerlijke criticus op stil In een artjournal mag alles. Geen oordeel, geen perfectionisme, gewoon creëren.
Je bouwt al tekenend positieve gewoontes op Maak van creativiteit een vast onderdeel van je dag of week en ervaar hoe het je energie en stemming verbetert.
Journaling helpt je te luisteren naar jezelf Door te creëren word je bewuster van je gedachten, verlangens en richting.
Verwerk je emoties met je potloden Of het nu blijdschap, frustratie of verdriet is: artjournaling geeft emoties een gezonde uitlaatklep.
Je wordt emotioneel sterker door creativiteit Met een creatieve manier om jezelf te uiten, sta je steviger in je schoenen en ervaar je meer balans.
Kortom: Artjournaling is geen hobby, maar een vorm van creatieve zelfzorg die je helpt groeien, ontspannen en jezelf beter leren kennen. Dus pak je verf, stiften of pen – en begin vandaag nog met het vullen van die eerste bladzijde.
Wil je alvast inspiratie en voorpret voor je eigen creatieve avontuur? Schrijf je in voor de gratis #JournalingJoy sneak peeks en ontdek hoe jij in september kunt meedoen aan de allereerste ronde van deze nieuwe cursus. Je krijgt zo als eerste een kijkje achter de schermen – zodat jij straks helemaal klaar bent om mee te doen.
In een oeroud familieverhaal, doorgegeven bij kampvuren en gefluisterd in tenten, leefde een meisje met ogen zo donker dat ze het licht leken te bewaren voor later. Haar naam was Leah – een naam die klinkt als een zachte zucht: le-áh, “moe”. Niet moe van lopen, maar moe van onzichtbaar zijn. Als iemand haar een compliment maakte, viel het halverwege – als confetti die nooit de grond raakt. Elk vonkje in haar blik doofde zodra de ander wegkeek.
Leah’s vader – sterk in deals, zwak in harten – bedacht een list. Hij hulde haar in een zware sluier en leidde haar naar Jakob, die tot over zijn oren verliefd was op haar jongere zus Rachel. De fakkels flakkerden, de muziek zwol aan; Leah zweeg, monddood door machtsstructuren, en werd een pion in het spel. Jakob, verblind door ritueel en maanlicht, dacht werkelijk dat hij met Rachel trouwde.
Bij zonsopgang gleed de realiteit als koude as over de tentvloer; Jakob ontdekte de verwisseling, Rachel huilde, en Leah voelde de afwijzing tot diep in haar ziel. Het laatste kleine sprankje in haar ogen doofde bijna helemaal uit.
“Een blik kan je raken, maar jouw waarde ligt dieper dan ogen reiken.”
Leah kreeg een eerste kind – nu zal Jakob mij zien, dacht ze. Ze kreeg een tweede – nu zal ik vast voor hem stralen. Ze kreeg een derde – nu zal hij eindelijk om mij geven. Maar telkens keek Jakob langs haar heen; zijn aandacht en liefde bleef bij Rachel. En Leah werd moe van het wachten op een waardering die maar niet kwam.
“Geluk wordt kwetsbaar als je het laat afhangen van andermans applaus.”
Op een nacht, onder een maan helder als een zilveren schaal, barstte er wéér nieuw leven door haar heen. Ze wiegde het jongetje, sloot haar ogen, en ergens in haar borst schoof een raam open – alsof gordijnen voor de ochtend wegschoven. Ze fluisterde:
“Deze keer prijs ík het leven.”
Ze noemde hem Juda – “lof”. Buiten bleef alles hetzelfde: Jakob bleef dol op Rachel. Maar ín Leah sprong een lampje aan. Ze besloot dat haar waarde niet langer zou schommelen op Jakobs blik. Het voelde alsof ze een kaars in een donkere kamer zette: de kamer werd niet groter, maar er kwam kleur in elk hoekje.
“Een open hand kan je innerlijke licht zachtjes landen.”
Of je nu wel of niet iets hebt met dit soort oerverhalen: één ding is duidelijk. Mensen schoven Leah opzij, maar het verhaal (God) schoof haar naar voren. Want zij, en niet haar zusje, werd de voorouder van grote koningen en, uiteindelijk, van Jezus. Afgewezen door mensen, maar gekozen door God – anderen keken weg, maar het Leven zelf keek haar vol in het gezicht.
Misschien wacht jij ook op een blik, een like, een “goed gedaan”. Misschien voel jij diezelfde stille moeheid – alsof je batterij nooit echt op 100 % komt. Leah’s verhaal nodigt je uit om de lamp binnenin zelf aan te klikken. Probeer het zo:
1. Fluister je moeheid. Zeg hardop (of in je hoofd): “Ik ben moe omdat…”.
2. Open je handen. Leg ze, palmen omhoog, op je schoot. Adem uit. Voel hoe ruimte ontstaat.
3. Noem je eigen Juda. Fluister één ding waarvoor jij dankbaar bent – los van wie er kijkt of klikt.
Herhaal dit een paar avonden. Niet als toverspreuk, maar als oefening: telkens als jij lof kiest, stuur je een klein stroompje licht door je eigen binnenkamer.
Jakob bleef van Rachel houden; dat veranderde niet. Maar in Leah’s ogen kwam weer glans – niet door zijn blik, maar door haar besluit. Elke nacht brandde er een zacht gloeien in haar tent: het licht van iemand die zichzelf gezien wist.
“Waardigheid groeit waar je zelf besluit dat niemand haar meer kan afpakken.”
Misschien, als jij straks het raam opent, voel je diezelfde vonk. Niet alles is opgelost, maar ergens binnenin brandt licht dat niemand kan doven behalve jij. Laat het schijnen.
(Ik hou ervan om soms, na een aantal jaar dezelfde tekening weer opnieuw te maken. Op deze manier zie je je eigen groei en vordering het beste. Deze x maakte ik de tekening met pastelpotloden van Caran D’Ache.)
Ik had haar al eens eerder getekend. Lang geleden, op dezelfde bijbelbladzijde. Het was hetzelfde verhaal, maar in een andere tijd, in een andere bijbel, met een andere hand. Eva, met de slang in haar armen, een beetje schuin opkijkend, alsof ze zichzelf nog niet in de ogen durfde te zien.
En nu, tijdens onze reis dwars door Bulgarije, tekende ik haar opnieuw. Mijn lijnen waren anders — zekerder, zachter — en mijn gedachten erover zakten een laag dieper. Ze keek me ineens recht aan.
Toen viel het me op. Het is niet zij die de slang vasthoudt, maar de slang die zich in haar omhelzing wurmt. Hij vlecht zijn gedachten tussen de hare en beweegt zich niet met kracht, maar met een bijna tedere sluwheid. Hij stelt niets opdringerigs voor, hij stelt alleen een vraag. Subtiel, gewiekst, ogenschijnlijk vol goede bedoelingen, maar onderhuids doordrenkt met valse intenties.
En wat hij zegt, klinkt niet verkeerd. Integendeel.
“Heeft God werkelijk gezegd…?” (Genesis 3:1)
Het zijn precies die zinnen die blijven hangen. Niet luid, maar slim. Niet grof, maar net genoeg verdraaid om je aan het twijfelen te brengen.
In het Hebreeuws ligt de spanning in de klank. De tekst zegt: “De slang nu was de sluwste (ʿārûm) van alle dieren…” Het woord ʿārûm betekent sluw, slim, berekenend — maar het rijmt op het woord dat slechts één vers eerder werd gebruikt: “Zij waren naakt (ʿērōm), en schaamden zich niet.” (Genesis 2:25)
Naakt en sluw. ʿĒrōm en ʿĀrûm.
Eerst openheid, daarna achterdocht. Eerst kwetsbaarheid, daarna controle. Eerst vertrouwen, daarna de verstikkende stilte.
⸻
Naaktheid was niet het probleem. De blik was veranderd.
God had de mens naakt geschapen — onbedekt, aanwezig, onbeschaamd. In die oorspronkelijke staat stond naaktheid voor rust, voor vrijheid, voor zijn zoals je bedoeld was. Maar door de sluwheid van de slang kantelde het perspectief.
“Toen gingen hun ogen open, en zij merkten dat zij naakt waren…” (Genesis 3:7)
Schaamte ontstond, niet omdat hun lichaam veranderde, maar omdat hun vertrouwen werd verwrongen. Ze keken anders, en zagen zichzelf ineens als verkeerd. Te zichtbaar, te kwetsbaar, te bloot. Ze bedekten zich — met bladeren, met stilzwijgen, met terugtrekking uit verbinding.
De slang creëerde niet alleen afstand tot God, maar ook tot zichzelf, tot elkaar. Hij bracht een eenzaamheid die zich niet uitschreeuwt, maar klein en stil maakt.
⸻
De slang, toen en nu
De slang bestaat nog steeds. Hij heeft alleen geen schubben meer. Vandaag de dag heeft hij systemen, woorden, rollen. Hij komt in ruimtes waar je hoopte op veiligheid, in gesprekken die als zorg lijken te klinken, maar je langzaam kleiner maken. Hij spreekt zacht, vriendelijk zelfs, tot je stem verdwijnt en hij je monddood achterlaat.
“Weet je zeker dat je het wel goed hebt?”
“Is dit wel de toon om dit aan te kaarten?”
“God vraagt gehoorzaamheid, geen ‘vuile’ taal.”
Hij laat je denken dat stilte heilig is, dat opstaan rebellie is, dat jouw stem gevaarlijk is. Voor je het weet heeft de controle van een ander jouw gezicht verwrongen. Voor je het weet heeft de slang je geïsoleerd en monddood gemaakt.
⸻
Maar dan roept God. Niet streng, maar zoekend.
“Waar ben je?” (Genesis 3:9)
God vraagt niet: “Wat heb je gedaan?”, maar: “Waarom ben jij onzichtbaar geworden? Waarom hoor Ik je stem niet meer?”
En dan, midden in de gebrokenheid, doet Hij iets wat zo vaak over het hoofd wordt gezien.
“En de HEER God maakte voor de mens en zijn vrouw kleren van huid, en bekleedde hen daarmee.”(Genesis 3:21)
Hij bekleedt hen. Want na de ontmoeting met de slang is er iets onherstelbaar veranderd. Niet alleen hun blik, maar ook hun besef van kwetsbaarheid. De openheid is beschadigd. De rust is gebroken. Ze kunnen het niet meer dragen zoals eerst.
En God doet wat liefde doet: Hij wist het verleden niet uit, maar begint opnieuw, op de plek waar de mens nu is. Hij zegt niet: “We doen alsof het nooit gebeurd is.” Hij zegt: “Ik zie je. Ik zie dat je je bloot voelt. Dat je niet meer durft. En zo laat Ik je niet staan.”
Hij had kunnen zeggen: “Je hoeft je nergens voor te schamen. Die bladeren zijn nergens voor nodig.” Maar echte troost begint niet met “het valt wel mee.” Echte troost begint met: “Ik zie je. En Ik zorg voor je.”
De kleding is geen straf. Geen vervanging van het naakte. Het is de stem van God die zegt: “Ik bekleed jullie. Jullie mogen weer zichtbaar worden, op een manier die je aankunt.”
Het kleden is niet het einde van intimiteit. Het is het begin van God’s beschermende nabijheid.
Ok, ik weet niet wie jouw Sinterklaas is. Maar hier in huis ben ik dat meestal zelf haha. Al moet ik eerlijk bekennen dat Zoon 2 hier ook heel goed leuke kadootjes kan bedenken en altijd heel ruimhartig en royaal geeft. Maar hier in huis zijn we niet van de gedichtjes en ik doe mijn mannen ook geen plezier met gourmetten. Dus meestal spelen we het Sinterklaas-dobbelspel waarbij we lukraak dobbelen om een heel stel kleinere willekeurige kadootjes. De ‘persoonlijke kadootjes’ zitten er dan gewoon tussen.
Maar natuurlijk inspireer ik jou graag op een heleboel ideetjes voor deze Sinterklaas … en ik probeer het niet elke keer weer te duur te maken… en ook niet alleen maar met creatief spul (ok merendeel wel haha)
Categorie 1: mijn single favoriet van dit moment… Voor nog geen 7€ shop je deze waterbrush met vilten punt. Ik kreeg hem van Caran’Ache om tijdens het Creaweekend mee te werken … kende het niet maar was binnen een paar tellen om. En toen ik hiermee tijdens de demonstraties ging werken was de brush in no time uitverkocht! Ik vind hem ronduit FANTASTISCH! Je krijgt met deze brush heel zachte en vloeiende overgangen qua kleur. … echt geweldig. Must have!
Categorie 2 – (Bible)journaling – Beetje apart kadootje – maar wel goedkoop – en heel erg lang te gebruiken… Hobbyshop-online verkoopt sinds kort ook het merk grafietpapier waar ik zo graag mee werk. In het zwart (eerder alleen in het wit). Kost maar 4.99 en ik gebruik het heel vaak voor biblejournaling of om mijn schetsen over te zetten.
Voor wie graag aan biblejournaling of advent-journaling zou doen … maar tegen het tekenen opziet: ik heb speciale stempelsetjes hiervan gemaakt. En het leuke is: ze zijn onderling uitwisselbaar. Zo zijn de hoofdjes en gezichtsuitdrukkingen aparte stempels van het lijfje waardoor je eindeloos veel combinaties kan maken. Sowieso kan je ze ook uitwisselen met al mijn andere stempelsetjes.
En natuurlijk – dat flinterdunne bijbelpapier- daar teken en kleur ik het liefste op met pastelpotloden van Stabilo maar die noem ik in categorie 6 haha.
Deze categorie is niet crea-gerelateerd …. Maar wel errug leuk… de spelletjes-categorie!
Een spel wat herinneringen ophaalt, wat je doet zingen en swingen en wat echt zowel tieners als volwassenen (als oudjes) aanspreekt … Hitster. Nu moet ik eerlijk bekennen. Ik luister zelden muziek. En speel alleen spelletjes met manlief tijdens vakantie. Maar deze heb ik bij Yass leren kennen en ik vond het gelijk fantastisch. Je scant met je telefoon de kaartjes en hoort dan nummers van vroeger tot nu. En dat maakt het een heel toegankelijk spel voor het hele gezin – ook voor wie niet zo een muziekliefhebber is. Want echt … alsnog … het haalt zoveel herinneringen boven dit spel. Ik heb hem al voor mijn broer gekocht. En voor wie een 3D printer heeft en er wat extra’s van wil maken … met deze linkprint je een leuke houder voor je telefoon en de kaartjes.
Een ander leuk spel voor kinderen in basisschoolleeftijd is het spel Dixit. Hierbij mag je je fantasie en verbeelding de vrije loop laten. Je hebt dit spel ook in Disney-variant. Sowieso is fantaseren een oefening voor het brein om buiten de box te leren denken. Maar ook het leren herkennen van de fantasie van een ander maakt dit spel -bij uitstek- heel educatief.
Ok, nog 1 gezelschapspel – wat leuk is voor kinderen, tieners en volwassenen – wij nemen dit spelletje altijd mee op vakantie en spelen het in het restaurant wanneer we wachten op ons eten… en we spelen het vaak na het eten weer … Exploding kittens. Kort, snel, krachtig en grappig spel. De spelregels zijn simpel en worden je middels een QR-code ook heel leuk uitgelegd.
4 = De beurs-aanbieding-categorie! Je zag het misschien al tijdens reels op Instagram voorbij komen… of tijdens 1 van de demonstraties tijdens het Creaweekend. Maar ik kreeg van Caran D’Ache de supracolor potloden. De kleur ervan komt helemaal tot leven wanneer je er water aan toevoegt. En qua kleur matchen ze PERFECT bij de neocolors. Dus als je wat grover hebt gewerkt met Neocolor 2 kan je met deze aquarelpotloden heel fijne details toevoegen in exact dezelfde kleuren!! En het leuke … wanneer je het mengpalet van Caran D’ache erbij hebt kan je op het palet de kleuren mengen en ze ook als waterverf gebruiken. Dit palet heeft een grove en gladde zijde zodat je alle materialen erop kan mixen en matchen. Ideaal. Ook deze was na dag 1 bij het Creaweekend al haast uitverkocht!! Ik denk dat ik iets te enthousiast demonstreerde haha.
Een overzicht van alle -nog lopende- beursaanbiedingen van @hobbyshop-online tijdens het creaweekend vind je hier. En kijk vooral ook even naar de adventskalenders ook die zijn nu in giga-korting.
Wil je trouwens helemaal los gaan en iemand een erg leuk en veelzijdig pakket geven. Dan is deze botanical set wel het summum. Met deze set heb je het dubbelzijdige palet van plexiglas, viltstiften, brushstiften, aquarelpotloden, een penseel, ansichtkaarten om op te schilderen EN een leuke creatieve online les. Niet goedkoop … maar wel gaaf.
5. De warme voeten-categorie.Deze komen op mijn lijstje. Mijn jongens gruwelen ervan. Ik draag in huis geen sloffen maar slofsokken of sokken. Gewoon over mijn gewone sokken heen. En ok, ik biecht het op, ik loop er ook gerust mee naar buiten als ik wat uit de auto moet hebben … of als ik hout voor de kachel moet halen … dus erg ‘schoon’ zien ze er niet altijd … vandaar de gruwelmodus van mijn zoons. Maar ik HOU van leuke sokken en slofsokken. Dus deze moeten ertussen. Voor maar 14,50 heb je 5 paar.. Dat is geen 3,- per paar… en je kan de set ook leuk verdelen onder meerdere gezinsleden… twinning is winning!
6. De my-design-en-go-to- categorie. Voor workshopwoensdag mocht ik papier testen en uiteindelijk vonden we een type papier voor MyArtbook wat ik helemaal geschikt vond voor pastelpotloden. Dit pastelpapier is beginnersvriendelijk in de juiste zin van het woord want je kan er meerdere lagen over elkaar tekenen + de kleuren vallen alsnog heel goed te blenden. Ik zou het alleen al kopen vanwege de verpakking want de tekening erop heb ik gemaakt hihi. Voor maar 5,20€ een aanrader dus.
En als je dan toch pastelpapier shopt … dan kan je niet zonder de carbothello’s van Stabilo. Bij Hobbyshop-online.nl kan je ze per stuk shoppen. Maar een erg goede en redelijk geprijsde starterset is deze set van 24 kleuren. Wat ik zo fijn vind aan dit merk zijn de sprankelende knal-kleuren! Vergeet voor in je mapje de fixatief niet.
7. Als laatste de het is artistiek maar toch niet iets creatief – categorie.
Prima te combineren met een lekker doosje thee en een zelfgemaakt ‘tea-riffic’ kaartje. Deze mok in de stijl van de bloesems van Van Gogh. Hij is maar 12,95€ en eerlijk – ik vind het ook een heel leuk kadootje voor wanneer je tijdens de feestdagen ergens bent uitgenodigd voor een etentje. Dit is veel persoonlijker dan een bloemetje of weer een kerstroos.
Maar deze portemonnee van Frida Kahlo – is voor maar 12,95 ook een koopje… En wil je de allerkleinsten in je gezin of familie gelijk het creatieve denken goed meegeven … dan is dit boek van Nijntje en Rembrandt misschien wel heel erg leuk! Voor mijn lieve mama zit ikzelf te denken aan deze prachtige van Gogh-sjaal.
Nou – zo kan ik nog wel eindeloos doorgaan, want mijn lijstjes zijn altijd hebberig lang haha.
Als laatste kan ik je ook vertellen dat Hobbyshop-online.nl zo haar eigen kado-lijstjes hebben. Op hun website vind je nu ook allerlei leuke kado-aanbiedingen rondom het merk van @royaltalens. Zo heb ik mezelf alvast extra acrylverf gekocht … in de hoop dat ik meer tijd kan vrijmaken voor lekker intuïtief schilderen.
Wat staat nog op jouw wensenlijstje??
(Ik maak gebruik van affiliatie-linkjes – daar merk jij verder weinig van – maar bij aankoop krijg ik een heel klein percentage. Maar wees gerust; ik beveel niets aan waar ikzelf niet achter sta.)
Op verzoek plaats ik hieronder in mijn blog ook het artikel wat je begin april in mijn nieuwsbrief kon lezen. Hier kan je het gemakkelijk terugvinden!
Inkleuren is niet iets wat je ‘ff’ doet. Vooral niet als je met kleurpotloden werkt. En het is een groot misverstand dat inkleuren met kleurpotloden simplistisch is. Nop. Er kan heel wat techniek, oefening en denkwerk bij komen kijken. Dit hoeft natuurlijk niet, maar wil jij je creaties naar een hoger level tillen dan heb je mogelijk wat aan onderstaande tips.
1. Zorg voor het juiste papier. Wanneer je een tekening wil inkleuren; zorg dat je hem op het juiste papier hebt getekend of geprint. Want ga je aan de slag op mixed media papier of op markerpapier met gewone kleurpotloden; dan kom je van een koude kermis thuis. Tenminste … het kan op sich wel … maar je krijgt er geen optimaal resultaat mee. Kleurpotloden houden van een heel licht structuurtje zodat je gelaagd kan werken. Markerpapier is te glad en daardoor snel verzadigd waardoor je niet heel gelaagd kan werken. Mixed Media papier is vaak te grof of deukt wat makkelijker in waardoor je lastiger kan blenden. Het juiste papier hoeft overigens niet duur te zijn. Ik gebruik dit papier van Kangaro en voor de prijs moet je het niet laten. Ik vind het zelfs prettig voor pastelpotloden. Overigens: print je een tekening zelf; bedenk dat niet elk type inkt goed matcht met elk papier waardoor de droogtijd van de inkt langer kan duren. Niet elke printerinkt matcht ook goed met alle kleurmaterialen.
2. Zorg voor de juiste kleurpotloden. Dit lijkt misschien een inkoppertje. Maar echt. Er is niet voor niets zo een groot prijsverschil tussen goedkope kleurtjes en de merken zoals Posca, Polychromos of Prismacolor …. In de betere kleurpotloden zit meer pigment en minder bindmiddel. Het is de grote hoeveelheid bindmiddel wat maakt dat je minder gelaagd kan werken (potloden lijken dan te glijden over elkaar). Maar ze geven ook beduidend minder kleur af en lijken flets. Dit zie je vooral wanneer je op gekleurd of zwart papier gaat werken. In deze gratis live liet ik het verschil zien.
3. Oefen met de druk die je uitoefent op de punt. Kleuren doe je niet snel snel! Je mag vooral niet te hard drukken! Wanneer je hard drukt lijkt er wel gelijk meer kleurafgifte maar je deukt tegelijk ook je papier in. Dit kan krassen op je papier veroorzaken en dat bemoeilijkt het blenden. Start altijd met een zachte hand en werk voorzichtig steeds iets harder.
4. Kleur in laagjes. Laag over laag over laag. Mijn mooiste tekeningen hebben vaak meer dan 10 lagen! Meerdere lagen brengen diepte en dimensie in je tekening. Wissel ook af met meerdere kleurtinten in 1 laag.
5. Regel van 3. Hou je zoveel mogelijk aan de regel van drie. Wil je een vlak geel maken? Gebruik dan 3 tinten geel. Dit kan je doen door 3 lagen in verschillende tinten over elkaar aan te brengen. Maar je kan ook aan de ene kant van een vlak een wat donkerder tint gebruiken en zachtjes de kleur laten overlopen naar een lichtere tint.
6. Blend kleuren. Maak gebruik van blendtechnieken om kleuren te mengen en overgangen tussen kleuren te verzachten. Dit kan ook door middel van speciale blendpotloden, een stukje tissue of een wattenstaafje of zelfs geurloze terpentine afhankelijk van het type kleurpotlood wat je gebruikt.
7.Breng schaduw en contrast aan. Wanneer je bijvoorbeeld een trui inkleurt; onderaan de armen is er schaduwwerking – afhankelijk van waar de lichtbron staat uiteraard. Gebruik voor de schaduw niet altijd grijs of zwart! Een net iets donkerdere tint van de gebruikte kleur kan vaak al een subtiel en realistischer verschil maken. Heb je een gele trui, gebruik dan bijvoorbeeld oranje of bruin als schaduwkleur …
8. Experimenteer met structuur. Je potloodstreken allemaal zachtjes en voorzichtig in dezelfde richting kleuren geeft het meest egale effect. Dat, of juist heel zachte circulaire bewegingen. Maar je kan ook in een raster werken, of afwisselen in de druk waarmee je streepjes zet …het geeft allemaal een net iets ander effect. Hierdoor kan je je kleuroppervlak ruw, wollig of juist glad doen lijken.
9. Kleur … kies vooraf een duidelijk kleurenpalet. Kies kleuren die bij elkaar passen, en denk na hoe je door middel van contrast of kleurcombinaties een bepaald gevoel kan overbrengen. Door hier vooraf over na te denken komt je tekening vaak meer als een geheel over. Maar hier valt zoveel over te zeggen en te leren, dus 10 gouden tips voor het uitkiezen en het gebruik van kleuren krijg je in een volgende nieuwsbrief!
10. Maak gebruik van de kleur en structuur van het materiaal waarop je werkt. Wit papier leent zich bijvoorbeeld voor het aanbrengen van highlights en glans door wat stukjes open te laten. Zwart papier zet op deze wijze juist schaduw extra aan … maar probeer ook eens ondergronden zoals leer, hout of karton. (Dit laatste is overigens niet voor alle kleurpotloden geschikt. Posca potloden zijn hiervoor ideaal. )
Bonustip 11: Experimenteer met het mixen en gebruiken van verschillende materialen. Zo kan een kneedgum over je kleur rollen een verzachtende werking hebben. Of wat dacht je van schuurpapier – voor het net iets scherper maken van je punt en dan het slijpsel opvangen : dit gekleurde schaafsel kan je weer met een kwastje op je papier aanbrengen voor een wollig effect.
En last but not least: wees geduldig. Inkleuren met kleurpotlood is absoluut een geduldwerkje. Om een voorbeeld te geven; ik ben al meer dan 6 uur bezig om mijn eigen Perfect People kleurplaat in te kleuren. Laag voor laag voor laag … nadenkend over welke kleur uit mijn pallet waar … welk structuurtje waar … Dit klinkt als lang … maar als je bedenkt dat het uurtjes zijn waar je rustig van wordt; dan zijn het gouden uurtjes geweest.
Zoals met elke kunstvorm is oefenen de sleutel tot verbetering.
Hopelijk zijn deze tips een waardevolle inspiratie voor het inkleuren van jouw volgende tekening!
Wil je meer en vaker van me horen en dit soort tips ontvangen? Volg me op Youtube, Facebook en / of Instagram.
Hoewel inkt, verf en washitape ook wel leuk is om mee te werken merk ik dat ik qua journalen het liefst blijf bij mijn Micronpennetjes en mijn doos pastelpotloden van Bruynzeel Design.
De laatste tijd werk ik ook steeds meer gelaagd. Dit wil zeggen. Ik teken de ‘buitenlijnen’ met mn micronpen (ik kocht in Amerika een setje met veel verschillende kleuren in de dikte 01) en dan begint het inkleuren. Ikzelf werk meestal van licht naar donker. Ik zet dan de lichtste plekjes in mn tekening aan, fixeer de kleur met spray fixative voor pastel (ik heb die van Talens momenteel maar elke andere voldoet ook – geen haarspray want dat kan op den duur verkleuren of gaan plakken). Pas na het fixeren ga ik verder met de volgende, iets donkerdere kleur.
Het voordeel van dit gelaagd werken is dat de kleuren niet mengen en smoezelig worden, maar dat ze meer in elkaar opgaan. Op deze wijze kan je heel veel kleuren over elkaar aanbrengen waardoor de tekening meer diepte krijgt. Vooral bij ‘haar’ is het effect goed zichtbaar. Het lijkt dan wel of je allemaal sprietjes haar ziet in plaats van gewoon een dik vlak met 1 bruine massa.
Ook bij het tekenen van huid geeft dit een veel dieper effect. Voor bovenstaande tekening bij Psalm 121 gebruikte ik voor de huid maar liefst 1 geeltint, 2 tinten ‘huidskleur’, 2 kleuren rood, 4 tinten bruin en een tint grijs. Zie je niet maar toch ook weer wel.
Ook wanneer je heel klein en fijn werkt (je blijft wel scherpen trouwens) is het tussendoor fixeren erg prettig. Dit voorkomt dat je halverwege de kleur uitveegt over de rest van je blad. Voor de huidskleur van mijn versie van Koningin Wasti gebruikte ik overigens 6 verschillende bruinen, 2 roden, 2 huidskleurige tinten en 2 gelen.
Eigenlijk zou ik nog meer kleuren tot m’n beschikking willen hebben. Weet iemand waar ik losse potloodnummers (of een veel grotere doos) van Bruynzeel design kan kopen? 😇 dan doe ik mezelf een vroeg sinterklaaskadootje 😁😅
Meer journaling? Volg me op instagram! (Naam: Saralindenhols)
Geloven is niet easy. Sommige verhalen in de bijbel zijn namelijk zo ‘ongelooflijk’ – ik bedoel dit dan niet in de zin van geweldig maar eerder in de zin van ongeloofwaardig. (Oeps, dit is haast vloeken in de kerk, als je er niet tegen kan: klik nu weg!)
Neem het verhaal van Abraham en Sarah: God had ze een groot nageslacht beloofd maar een kind kregen ze maar niet, laat staan een heel nageslacht. Pas toen Sarah heel oud was en ze al zoiets hadden van ‘we moeten de belofte misschien maar figuurlijk opvatten’ kwamen er een stel vreemdelingen voorbij die vertelden dat ze alsnog zwanger zou worden.
We lezen er veel te vaak overheen, en vinden Sarah gelijk ongelovig of zelfs ondankbaar omdat ze lacht om deze boodschap. Maar weet je wel hoe oud Sarah was? NEGENTIG! Maak hier eens een plaatje van in je hoofd. Hoe zie je haar voor je? Sara was niet zomaar al enigszins op leeftijd, nee, ze was ronduit hoogbejaard. Wanneer je er verschillende vertalingen op naslaat lees je dat ze zichzelf als verwelkt of zelfs als versleten beschouwt. Geen wonder dat ze moet lachen wanneer ze dit hoort!
Ik, ik ben al lang en breed versleten! Denken ze nu werkelijk dat ik op mijn leeftijd nog zin in een nummertje heb? Waar moet ik de energie vandaan halen? Zo een oud mens als ik? En Abraham, wat dacht je zelf? Die is nog 10 jaar ouder, hij is al bijna 100 jaar, moet hij ‘m nog omhoog kunnen krijgen? Werkelijk?
Maar ze wordt echt zwanger en krijgt een zoon. Hoe onmogelijk en ongeloofwaardig het allemaal ook leek, God kwam zijn belofte na. Niet via omstandigheden die meerdere mogelijke interpretaties hadden kunnen hebben maar via een tastbare, levensechte, letterlijk huilende en schijtende baby. En wederom lachte Sarah. Maar deze keer niet uit ongeloof.
Hoe ongeloofwaardig sommige dingen ook lijken, ik hou me maar vast aan de gedachte dat bij God niets onmogelijk is.
(Bijschrijfbijbel: gebruik gemaakt van Micronpen 01 en pastelpotloden van Bruynzeel Design, afgewerkt met Spray Fixatief voor pastel.)
Wanneer je bij jezelf ontdekt dat het vuur qua geloof wat minder wordt heb je mogelijk nood aan “A change of face, place or pace”.
Een verandering van gezicht, plaats of pas. Soms heb je iets of iemand nodig om je de juiste spiegel voor te houden, maar door iedere keer op dezelfde mensen te rekenen kan er gewenning optreden. Of soms (in mijn geval) kunnen (sommige) mensen -christenen zowel als ongelovigen – je juist afleiden van waar het in het geloof om draait. Af en toe daar verandering in aanbrengen is dus wijs.
Zo kan een verandering in plaats net zo een aanwakkerend effect hebben. Doe je stille tijd eens een keer geheel ergens anders. Bij wijze van zit je een keer aan de keukentafel ipv op de bank. Maar een keer in het bos of op het strand kan ook ontvlammend werken.
Wat voor mezelf het beste werkt is een verandering in pas. Even een ander ritme. Te vaak val ik in de kuil van haast-je-rep-je. Ben ik druk met werk, kinderen, huishouden of …. Een verandering in ritme, het inhouden van de tred waarmee ik aan alles voorbij loop is dan noodzakelijk om mijn vuur weer op te doen laaien. Dan is het tijd om te stoppen met lopen. Op mijn Heer te wachten, Hem weer voor te laten gaan en weer achter Hem gaan ipv voorop te rennen. Mij helpt het om te journalen in mijn bijbel. Gewoon al lezend tekenen. Het ontspant en motiveert me tegelijk.
Ik heb een aantal jaren qua geloof in de koelkast gezeten (op zich niet verkeerd hoor), het face-gedeelte hoeft voor mij niet zo (vooral niet in de kerk – sorry luitjes), qua plek zit ik het liefst op vakantie wat niet altijd kan en dus is mijn ritme heel belangrijk. Dus met regelmaat zit ik aan de keukentafel (toch weer die ‘place’) te tekenen.
Dit schilderij maakte ik jaren geleden (2008 als ik me niet vergis) maar is voor mij nog steeds actueel.
Hoe zit het met jouw liefde voor God? Heb jij nood aan “a change of face, place and pace?”
Geloven is niet easy. Sommige verhalen in de bijbel zijn namelijk zo ‘ongelooflijk’ – ik bedoel dit dan niet in de zin van geweldig maar eerder in de zin van ongeloofwaardig. (Oeps, dit is haast vloeken in de kerk, als je er niet tegen kan: klik nu weg!) 
Wanneer je bij jezelf ontdekt dat het vuur qua geloof wat minder wordt heb je mogelijk nood aan “A change of face, place or pace”.
